Zmiany

[Zwrotka 1: Jopel]
To miasto się zmieniło nie jest takie jak przedtem
Kiedyś zakłady w wastach robiły bawełnę
Dziś są zniszczone jak Bagdad i sprzedają tam meble
Na pewno ziomek wiesz gdzie jest teatr lalek
To za magdalenkę, chodziłem na wagary
To było dużo wcześniej jeszcze zanim
Powstały te galerie z kinami i kręglami
Mówię o czasach zanim spisałem pierwszą zwrotkę
Transakcję kadridżami, graliśmy w złotą piątkę
Mogłem całymi dniami z bratem przechodzić "Contre"
Piłka pod oknem w ogródku sąsiadki
Która wciąż darła mordę, że depczemy jej kwiatki
Nasze matki znosiły to jakimi jesteśmy
Ojcowie nie pili i nie mieli depresji
I nasze pięści rzadziej wchodziły w ruch
Gdy z powodu agresji już brakowało słów

[Refren: Jopel]
A dziś - dziś kilka stów potrafi zburzyć przyjaźnie
Których Bóg nawet nie miał prawa ruszyć
Mieliśmy wyjść na ludzi a już nimi jesteśmy
Odkąd umiemy brudy swoje i świata dzierżyć
Nie mam pretensji o to jak mnie postrzegasz
Nie jestem lepszy, żeby oceniać
Czas jest bezwzględny, czas to nadzieja
Na której zjadłem zęby kiedy ten świat mnie zmieniał

[Zwrotka 2: Jopel]
Tu idę przez centrum i chociaż to nie Paryż
To mijam cudzoziemców i ciapatych z wymiany
Dwa szkolne autokary dzieci z Janowa
Po to tu przyjechały, by zobaczyć MC'Donald
Nieliczni w domach, trzy czwarte w Tyrze
Chciałbym być ponad, a sam w to idę
Czy się wyliże, już tego nie wiem
Nie dla mnie życie o samym chlebie
Też mógłbym siedzieć i czekać na jałmużnę
Aż ktoś mi wrzuci becel w pudełko po jogurcie
To bywa trudne, patrząc, będąc świadomym
Jak staczają się ludzi, którzy stali na swoim
Wczoraj znajomi, a dzisiaj hieny
To czas uczy nas mnożyć, naliczać i dzielić
Matematykę ziemi znam, lecz nie znam wzoru
Na życie pełne barw i odcieni koloru

[Refren: Jopel]
A dziś - dziś kilka stów potrafi zburzyć przyjaźnie
Których Bóg nawet nie miał prawa ruszyć
Mieliśmy wyjść na ludzi a już nimi jesteśmy
Odkąd umiemy brudy swoje i świata dzierżyć
Nie mam pretensji o to jak mnie postrzegasz
Nie jestem lepszy, żeby oceniać
Czas jest bezwzględny, czas to nadzieja
Na której zjadłem zęby kiedy ten świat mnie zmieniał