[Verse 1]
Uyanmak istemem bugünde soğuk sabah
Odamı sarmalayan duman sindi tenime yorgan gibi
Basık tavan rutubet ve külle besili karanlık
Ayak seslerinde kaybolan düşüncelerde dalgınım
Bir yanımda resimler diğer yanımda öfke
Çünkü enkaz altı beden sabahçı kahvesinde
Ayılmaktı niyetim olmasaydı gidenler
Direnci kalmamış bi' yürekte kan bekleyenler!
Neyin peşindeyim bugünde kalabalık bi' boşluk
Bıraktım onca kelime kalem kırık kafam bozuk
Uyuştu çenеm panik atak zamanı soluksuz
Koştum onca cadde ölemedim bugündе buz
Yürekte eridi nafileydi çabam
Boğaza yapıştı ben kurtulamadım onca zaman
Geçip gider fakat değişmeyen sıkıntılar
En karizma şekil geber'cem sıkıntıdan!
[Verse 2]
Kitap değil be sandığın değil
Flu bi' kelime oldu son deminde tenime işlemiş
Parmak aramdan çıkan dumanla beslenip
Yazıldı onca kelime sisli güneşi bekleyip
Konuşmasam da gözüme baktığında anlayacak
Kıyımda heybetiyle dalga surata vurduğunda
Son bi' veda cümlesinde sonunu bulduğunda
En cilalı küfürler yetişti şaraba vurduğunda
Kimin deminde kaldı gerçek bak daraldı mercek
Pervazımda tablo bak da terk et
Her bi' dünde bugün var bugünde dünüm
İnsan içine düşmek istemedim kalbe kördüğüm
Atıp da sendeledim zordu evet sanma basit
Kayıptı parçaladım ruh bedende zulüm kesik
Tenimde onca kesit sonda nefes verip
Ölmek istediğim yerdeyim..