Negativizm

[Verse 1]
Aynı akşam üstü gözüm kapalı gri sokaklarda tattım hüznü
Zaman değil beyin sancı bugün değil son bi nokta gerek
Cebimde bozuklar bugünde tütüne yetmeyecek
Şafak söktü fakat gözüm karanlık
Neden mi sorma bana ben anlamadım köpekleşti zamansız
Yürüdüm öyle onca manevrayla sendeleyip
Perde çekip surata görmek istemedim kimseyi
Pembe rüyalarına görünmem
Tutarsızım gözünde serseriyim bi' çok bilen
Konuştukça güçlenen radansa kanla beslenen
Bi' psikopat yarattınız bе suç mu söyle huzuru istemek
Zordu tеk bi' başına savaşmak
Parayla sattığınız beden şimdi kucakta
Tepinsen de yıkılmam kafamda tuzaklar
Kalem kağıt varsa yakın lan tüm uzaklar!

[Verse 2]
Ağlamakla değişmez bi' bok sen öyle san
Odamda rutubet ve tozlu raflarımda tütün gam
Ansızın yakamda kabusum bugünde çorak
Sayfalarca kustum içimi cinnetin tam ortasından
Geçtim onca kez peşindi sancılar
Bugünde bakamadım ben istemedim yalancı aynalar
Sus ve dinle baydılar tükenmeyecek kaygılar !
Koyu bi tonda başlamıştı onca hatıra
Aynı bunalım öyküsünde rol değişme gereksiz
Anlatılmayan bi' anekdot da aynı yerdeyim
Tek biR resme kitlenip dumanla ciğeri besleyip
Parmak aramdan tüten dumanla ölümü bekleyip
Yine mi mağlubuz deyip de çıktım odadan
İstemedim soğuk kaldırımda şaraba vurmak aynı yerde boğulmak
Göz bebeklerinde kovulmaktı çalan şarkı
Nerde son durak bugünde kuşkular!