Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot
Iedere nieuwe lente
Is alles nieuw voor mij
Want de winter is dood
Het oudjaar is voorbij
Ik voel het nieuwe licht
Ik verander van gedachten
Ik volg een nieuwe liefde
Ik verander van gezicht
En ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Want wat geweest is, is geweest
Maar in de nacht van het oudjaar
Wacht de zeis van de kritiek
En ik schaam me voor mezelf
Ik vernietig mijn muziek
Ik volgde weer het verkeerde spoor
Ik heb opnieuw te veel gewaagd
Ik heb weer niets gegeven
En veel te veel gevraagd
En ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Want wat geweest is, is geweest
Eens komt de tijd
Dat het niet meer hoeft voor mij
Want de lente is dood
Het nieuwjaar is voorbij
Ik voel hetzelfde licht
Maar het zal niets meer veranderen
Ik volg mijn oude liefde
En ik denk aan haar gezicht
En ik neem mee
Ik neem mee wat is geweest
Ik neem mee
Ik neem mee wat is geweest
Maar wat geweest is, is geweest
Dan zal ik zitten bij het vuur
En soms voel ik me alleen
Dan zing ik mijn oude lied
Voor de kinderen om me heen
Ze luisteren stil en spelen door
En kijken mij onzeker aan
Maar ik zal voor ze zingen
Totdat we slapen gaan
En ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Want wat geweest is, is geweest
En ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Ik vergeet
Ik vergeet wat is geweest
Want wat geweest is, is geweest