Βουγιουκλάκη (Vougiouklaki)

[Intro: Marseaux, dPans]
Θα μου λείψουν οι 'μέρες μας
Θα μου λείψουν οι νύχτες
Αλλά δεν είναι επειδή λείπεις εσύ (δεν είναι επειδή λείπεις εσύ)
Στο καλό να πας αγάπη μου (στο καλό)
Λιγότερα βάρη στη πλάτη μου
Αλλά πήρες ένα κομμάτι μου μαζί (πήρες ένα κομμάτι μου μαζί)
Και μου λείπει το χαμόγελο μου
Πιο πολύ από 'σένα μωρό μου
Και δε με νοιάζει αν με πεις εγωιστή (ουυ, δε με νοιάζει)
Όσο με αγάπησες δε μ' αγαπώ (ουυ)
Μα θα με μάθω, πού θα μου πάει
Δε φανταζόμουν πως θα σε έχανα
Μα στη ζωή είναι και αυτό και η ζωή προχωράει

[Chorus: Marseaux]
Κι αν κλαίω πού και πού σαν την Αλίκη (σαν την Αλίκη)
Μα δεν ψάχνω ούτε λεβέντη ούτε αλήτη (ούτε λεβέντη ούτε αλήτη)
Ψάχνω να γνωρίσω λίγο εμένα
Γι' αυτό και αράζω μόνη μου στο σπίτι

Marseaux:

Μωρό μου, είσαι πια παρελθόν μου
Δεν έχει νόημα να γράψω για το βάρος των καημών μου
Αντιθέτως, θέλω να σου πω πως από φέτος
Θα φροντίσω να αγαπήσω παραπάνω τον εαυτό μου

Προς Θεού, δε σου θύμωσα
Για 'σένα άσχημα στις φίλες μου δε μίλησα
Ούτε χάζεψα, ώστε να πίνω σαν
Τον μπεκρή και να κλαίω για μια αγάπη νεκρή

Συγκεκριμένα πλέον δέχομαι πως
Στο κοκτέιλ με τις τύψεις μου και τα απωθημένα
Χωράει ένας χωρισμός ακόμα
Και μεταξύ μας στη ζωή είναι και αυτός δεν είναι ψέμα

Άλλωστε τι; Το θέμα είχε κάπως κουραστεί
Και δε με έβλεπα να 'μαι συχνά χαμογελαστή
Και η αγάπη, αγάπη μου, δεν αρκεί
Θυσίες και συμβιβασμούς απαιτεί

[Chorus: Marseaux]
Κι αν κλαίω πού και πού σαν την Αλίκη (σαν την Αλίκη)
Μα δεν ψάχνω ούτε λεβέντη ούτε αλήτη (ούτε λεβέντη ούτε αλήτη)
Ψάχνω να γνωρίσω λίγο εμένα
Γι' αυτό και αράζω μόνη μου στο σπίτι

DPans:

DPans, yo
Ey yo κούκλα μου, άκου με λιγάκι καλά
Γιατί καλά μας τα 'πες
Αλλά δε μας τα 'πες καλά
Η αγάπη λένε θέλει 2 για να ζεσταθεί
Αλλά εσύ μας θες μονίμως σαν κάτι από σινεμά
Και είναι 'μέρες που απλά δεν έχουμε πολλά να πούμε
Και μου κάνεις διάφορα καμιά φορά
Και παίζει το ματάκι σου από 'δω και από 'κει, το 'χω δει
Για να ζηλέψω πού και πού μου λες διαφορά να πούμε
Το μοντέρνα Σταχτοπούτα το 'χουμε βαρεθεί
Αν θες να φύγω απλά πες το, μη μου κάνεις σκηνή
Γιατί ενώ, σε αγάπησα τόσο
Είναι μονό το στρώμα σου και δε θέλω να στριμωχτώ

[Chorus: Marseaux]
Κι αν κλαίω πού και πού σαν την Αλίκη (σαν την Αλίκη)
Μα δεν ψάχνω ούτε λεβέντη ούτε αλήτη (ούτε λεβέντη ούτε αλήτη)
Ψάχνω να γνωρίσω λίγο εμένα
Γι' αυτό και αράζω μόνη μου στο σπίτι