​völundarhúsið

[Intro]
Tólf þúsund ég elska þig

[Erindi 1]
Að elska þig er eins og að vera orðin mállaus
Í brennandi byggingu
Þar sem fólk liggur sofandi
Að elska þig er eins og að vera orðin ljóslaus
Í grenjandi rigningu
Uppá niðdimmri heiðinni
Að finna þig var að fá grip í neyð
Stefnulaus ég sveif
Inn í völundarhúsið
Þá óraleið
Að elska þig er að rata ekki út
Ráfandi fram og til baka
Er það svefn eða vaka?

[Viðlag]
Horfðu á mig
Hvað þarf til?
Erum við ekkert nema veggirnir?
Segðu til
Hvað er eftir
Til þess að berjast fyrir?
Fyrir þakið að hrynja yfir

[Erindi 2]
Að vera inni er að beygja alltaf sama hringinn
Og vona að hann leiði mig
Annað en í hin skiptin
Að verða minni á hverri stund sem líður
Er veggirnir þenjast út
Frá þessum hringspólandi flöskustút
Og kannski stöðvast hann aldrеi hér
Undir þakinu sem ég reisti ein mеð þér
Eina skjólið sem ég hef
Að elska þig er að vita ef ég fer
Fer ég frá helmingnum af sjálfri mér

[Viðlag]
Horfðu á mig
Hvað þarf til?
Erum við ekkert nema veggirnir?
Segðu til
Hvað er eftir
Til þess að berjast fyrir?
Fyrir þakið að hrynja yfir

[Outro]
Úúú
Hvað á ég að gera við
Öll árin sem ég lagði í þig
Öll tárin sem þú stoppaðir
Öll sárin sem ég kroppaði?
Hvern á ég að tala við?
Það er bara þú sem skilur mig
12 þúsund ég elska þig
Og mér finnst ég ekki þekkja þig
Hvað á ég að gera við
Öll árin sem ég lagði í þig?
Brotin sem þú bölvaðir
Drauma þína og martraðir
Hver er það sem vekur þig
Þegar grætur sofandi?
Tólf þúsund ég elska þig
Tólf þúsund ég elska þig
Tólf þúsund ég elska þig
Nú á ég ekki að þekkja þig