Το Μετά (To Meta)

Καθολου προλογος
Ξερω απλα γι' αυτα που ζω πως ειμαι ο υπολογος
Ξερω η κακη στιγμη το τι σημαινει
Ξερω να ειμαι εκει οταν κατι καλο συμβαινει

Μεγαλωσα για παιδικα τραγουδια, 'υτυχως που το παταρι κρυβει θυσαυρους περα απ' του κρυου τα ρουχα
Δωματιο ποσες φορες μαζεμενο και αλλαγμενο περιμενοντας βασιλισσα απο δασος μαγεμενο
Και δυσκολευε, ολο και δυσκολευε
Σε μια στερνη πηγη εριχνα νερο να δω αν θα το 'πινε, σε μια κακη πηγη εριχνα φωνη να δω αν θα το λεγε
Μεχρι που ο διπλανος σου το ονομα μου προφερε
Ναι να μην το πεις το βρηκα, κουραστηκες οπως και εγω τα ιδια
Στον λακο με τα φιδια ψαχνω αληθεια, στο υπογειο το οπλοστασιο παιρνω οποια χρειαστω προμηθεια
Το μισος για πολλους ειναι η καλυτερη συνηθεια

Το εδαφος και η μορφη αλλαζει, στην πετρα ρωγμη και στο μετωπο η γραμμη χαραζεται
Κιτρινα τα κειμενα οπως το φυλλο στ' αγιαζι
Σαφως μοναχα ο χρονος διδασκει το δε με νοιαζει (και)

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Ευτυχως και δυστυχως αντιστροφα ειμαι αυτο που ειδα

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Δυστυχως και ευτυχως αντιστροφα ειμαι αυτο που ειδα

Καθολου επιλογο για την οδο
Μεγαλωσα σε σπιτι που με μοναξια ολονων υπηρχε συνορο και σεβασμος στο συνδρομο
Φιλε μου πλανασαι αν εχεις και κακοτεχνιες
Κλεισε το στομα για οτι δυσκολο πλεον οπου θες και παμε δε σταματαμε
Χρωσταγαμε τα δωσαμε και πια διπλα γυρνανε
Τη πορτα και το κινητο θα σπασω οπως χτυπανε
Ξεπλυμα το τοσο καθαρο που ολα γυρω μου βρωμανε
(και) θυμασαι που τα ματια της ειδες και πες ειμαι θλιμμενος
Τα ξορκια της βασιλισσας μου πιασαν αλλαξαν την συσταση του παγου με φωτια την κομματιασαν
Καταληγω για το γλυκο σου ποτηρι ολα φτιαξαν
Ανακαλυψα οτι παλευα ασφαλεια στην ανασφαλεια
Ενας κοινος εχθρος για ολους σιγουρα ειναι το χαραμα
Και οσο σβηνω τον πινακα μαθαινω, τρεχω προλαβαινω και ας το ψεμα πες δε θελω

Το εδαφος και η μορφη αλλαζει, στην πετρα ρωγμη και στο μετωπο η γραμμη χαραζεται
Κιτρινα τα κειμενα οπως το φυλλο στ' αγιαζι
Σαφως μοναχα ο χρονος διδασκει το δε με νοιαζει (και)

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Δυστυχως και ευτυχως αντιστροφα ειμαι αυτο που ειπα

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Ευτυχως και δυστυχως αντιστροφα ειμαι αυτο που ειπα

Το εδαφος και η μορφη αλλαζει, στην πετρα ρωγμη και στο μετωπο η γραμμη χαραζεται
Κιτρινα τα κειμενα οπως το φυλλο στ' αγιαζι
Σαφως μοναχα ο χρονος διδασκει το δε με νοιαζει

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Ευτυχως και δυστυχως αντιστροφα ειμαι αυτο που ειδα

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Δυστυχως και ευτυχως αντιστροφα ειμαι αυτο που ειπα

Υπηρξαν μερες πιο ασκοπες και απο ενα σκαλωμα
Καταστροφικες σαν χαλαζι σε ευφοριο μηνα
Μα οτι και αν εγινε περασε, εισαι πανω στην Ελπιδα