Στης φυλακής Το Προαύλιο (Stis Fylakis To Proavlio)

[Verse 1]
Ξέρω πως είναι σ' αόριστο χρόνο πάλι να μιλάς
Στον μοναχικό δρόμο της νίκης σου να περπατάς
Να ψάχνεις λόγο, για να γίνεσαι γενναίος
Όταν δεις στόχο, πλάνο κι όνειρο να ξεφύγεις μεσα απ τον ίδιο σου χώρο
Κάθε τόσο, οι κρίσεις οδηγούν σ' εκρήξεις σ΄ όποιον φταίει δε φταίει
Ξέρεις το μετά συγγνώμη κι όλα οκ, μα φλόγα παύει να καίει
Κι η θερμοκρασία στη χειραψία ψύχος
Κι αν ξανασυναντηθούμε θα κριθεί απ' το αν είμαι ηλίθιος
Κάτι φεύγει, κάτι μένει, κάτι στάσιμο για λύση
Στην ζωή σου πιο αργά να σε πηγαίνει ενώ αυτό τρέχει
Ένα τηλεφωνο, μια θέση, ένα κουδούνι, αυτή η ζέστη
Αυτό το τίποτα που πάνω σου έχει πέσει
Όλα ασήμαντα σημαντικά αυτή η συζήτηση δε βγαίνει πουθενά
Κι ηγέτης σκέψη όσο κι ο χρόνος που πετά
Ένα τηλέφωνο κομμένο να πάρω να πω τι θέλω
Σε κάποιον που δεν τον νοιάζει για όλ' αυτά και λέω

[Hook](x2)
Φεύγω για να δω κάτι διαφορετικό
Μα την πόρτα μου την έχει κλείσει τ' αύριο
Μαζί κι όλο το χθες μου να μου κάτσει στον λαιμό
Γι' αυτό και παραμένω άλλη μια μέρα στης φυλακής το προαύλιο

[Verse 2]
Λες να φταίνε αυτοί οι κεφτέδες που κουνιούνται;
Αυτή η TV που παίζει νύχτα μέρα όσους γαμιούνται;
Αυτή η πολιτική που τρέφει μίσος για όσους ζούνε;
Σήμερα δε θα στραφώ στην ποίηση αρνούμαι
Πίστεψε με δεν σ' αντέχω, δε μπορώ, δε θα τα βρούμε
Κάθε live στη μουσική σκηνή μου είναι εμετός που πίνεις ούνε
Θα το δούμε, περίμενε έρχομαι, ανήλικα με καθυστερούνε
Ποζέρια, ναρκωτικά και λίγο να τη πιούμε
Δε φταίνε αυτοί που σ' ακούνε λάθος μάνες θρηνούνε
Δεν ξέρεις; μην αγγίζεις. θάνατο μοιράζεις μούλε
Μια γενιά που καταστρέφεται μπροστά στα μάτια όλων
Κι η στάχτη απ' τα μυαλά υπεραρκετή για τα μάτια συνόλων
Μ' όποιον τύχει να βρεθώ φορές του λέω τον πόνο
Μα το βλέμμα του στο κινητό ανακαλύπτει τον κόσμο
Ένα PC κρύβει από πίσω του το μεγιστάνα φλώρο
Αν σε βρω θα σου περάσω κολάρο τον δορυφόρο

[Hook](x2)

[Verse 3]
Και ναι μεγάλε, μπράβο, έγινες κάποιος
Για τα μάτια ενός πιτσιρικά που κάνει ό,τι δει
Τόσο παρτάκιας που στη κόλαση που επέλεξες να ζεις
Παρασέρνεις κι όποιον στον δρόμο σου σταθεί, και..
Όλοι είμαστε υπαίτιοι για τις πράξεις μας
Πόσο μάλλον για τα κουπλέ μας που 'χουν ακουστεί
Όλοι θέλουν να φτάσουν κάπου, μα πρώτον ο τρόπος
Δεύτερον ο σεβασμός στο εγώ μας, τρίτον η σιωπή

[Hook](x2)