K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
[Verse 1]
Η γεωγραφία είναι απόλυτη
Το χάος είναι η γεωγραφία της αγάπης
Το μάθημά μου το πήρα
Κι αυτός ο δρόμος δεν υπάρχει πουθενά
Εσύ βλέπεις εικόνες σε κίνηση
Άσκοπος χρόνος
Θα πάρεις το δρόμο σου κι έτσι δε θα ενωθούμε ποτέ
Χρειάζεται μια διακοπή ρεύματος
Για να συνειδητοποιήσεις τη μοίρα
Σαν αϋπνία
Σιωπηλή ακινησία
Μια ενδότερη χώρα με οδηγεί στην αϋπνία, την απώλεια
Σπρώξε με, βαριέμαι τη διασκέδαση
Το αυτόματο μέλλον
Μοιάζεις με τέρας όμως μ' αρέσεις
Μπορείς να ικανοποιήσεις τους στόχους μου
Και να μη ζητήσεις τίποτε άλλο από μένα
Είναι απλό, σαν προοπτική δρόμων
[Verse 2]
Μάθημα δεύτερο
Τα κτίρια είναι πιο σταθερά απ’ τα βήματα
Τα δέντρα, τον τρόπο που μαρκάρεις τις εποχές
Απ’ το ένα παράθυρο στο επόμενο όνειρο
Προεκτάσεις ενός ανεξέλεγκτου κόσμου
Από εδώ μέχρι τα ψυγεία
Τα καταψυγμένα ζωα ονειρεύονται τη διακοπή του τρεξίματος
Μετά από εκεί δε βλέπεις
[Verse 3]
Μάθημα τρίτο
Θα τρως και θα κάνεις σεξ
Θ' αποκτήσεις κοινωνική συνείδηση
Κι ένα νούμερο σε οποιαδήποτε τράπεζα
Μάθημα τέσσερα
Σιωπή
Χα, χα!
Μάθημα πέντε, έξι, επτά, οχτώ
Αδιάβαστος
Εννιά, το ανάποδο του έξι
Συνδυασμός του εξήντα εννιά
Πολιτισμός
Μάθημα δέκα
Τα έμαθες όλα, είσαι ελεύθερος
Μα έχεις μόνο μία επιλογή