Προάστια (Proastia Live At Rodon Club)

Σάββατο απόγευμα σε μια πλατεία
Στριφογυρνάς χωρίς να δίνεις σημασία
Σκέφτεσαι μόνο ένα τυχαίο συνδυασμό
Από αριθμούς για ένα σύστημα ΠΡΟ ΠΟ
Κι ένα λαχείο στην πίσω τσέπη κολλημένο
Που η τύχη το `φερε να μείνει πεταμένο
Ένας ρυθμός στριφογυρνά στο μυαλό σου
Σαν ένα ποδήλατο στη μέση του δρόμου
Έπαιξες κι έχασες μα κάποια μέρα θα καταλάβεις
Πως όταν ο κόσμος μένει ίδιος πρέπει εσύ ν' αλλάζεις
Να προκαλείς, να γελάς, έχοντας ψηλά το κεφάλι
Δυνάμωσε το μπάσο, νιώσε το σώμα σου πάλι
Κοίταξε γύρω σου, καμιά ευχαρίστηση δεν είναι τζάμπα
Μην είσαι ανίδεος, θα σε περνάνε για μαλάκα
Δεν κάνω τον έξυπνο, αν θέλεις βγάλε με από 'δώ
Το μόνο που θέλω είναι αγάπη, ειρήνη, σεβασμό
Χιλιάδες βλάκες διαστρεβλώνουν την αλήθεια
Δεν υπερασπίζονται κανένα και ζουν στα παραμύθια
Κοίταξε, ο ήλιος αρχίζει να δύει
Δε θα χαθούμε, ένας δρόμος ανοίγει
Έι, σε σένα μιλάω, δείξε μας το πιο καλό σου σημάδι
Κι έλα μαζί μας γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ σ’ ένα κλαμπ στο χάος
Κοιτάς τον κόσμο που χορεύει και τον κόσμο που δουλεύει
Ένας φίλος σου περνάει, χαιρετάει και φεύγει
Δεν υπάρχει νόημα, ο ρυθμός ανεβαίνει
Υπάρχει μόνο το κορμί σου και κάμποσοι άλλοι
Τυχαίες σχέσεις που συμπίπτουν γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ σε μια γωνία
Σκέφτεσαι τι είναι αυτό που έχει πιο μεγάλη σημασία
Η θέση των άστρων ή η παγκόσμια ιστορία
Ένας μεγάλος έρωτας ή μια απλή συνουσία
Πιο τρελός κόσμος δε θα μπορούσε να υπάρξει
Δες τους πλούσιους, τους μεσαίους, την εργατική τάξη
Σε χτυπάνε και νομίζεις πως χτυπιέσαι όταν χορεύεις
Γύρνα και χτύπα τους με όλα αυτά που εσύ πιστεύεις
Αυτή είναι μια αιτία να μπορείς να γελάς
Ή απλά κάποιοι στίχοι να μπορείς να τραγουδάς
Δες την ψυχή μου, είναι τόσο πεινασμένη
Σαν μια τίγρη που είναι στο κλουβί κλεισμένη
Κοίταξε, η ζωή μάς ανήκει
Δε θα χαθούμε γιατί ένας δρόμος ανοίγει
Έι, σε σένα μιλάω, δείξε μας το πιο καλό σου σημάδι
Κι έλα μαζί μου γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ

Σάββατο νύχτα στο ρολόι στην πλατεία
Παραμένεις μια ζωή στην αλητεία
Μ' ένα σκύλο που γαβγίζει όποιον περάσει
Αυτό είναι το τίποτα, κι εκεί του λεωφορείου η στάση
Άκου το χρόνο, τικ τακ, όταν περνάει πώς νιώθει
Όταν εσύ ονειρεύεσαι, η αγάπη πέφτει σαν χιόνι
Σαν μια ιστορία όπου κι οι δυο είμαστε χαμένοι
Χαμένοι στο διάστημα, μα ποτέ χωρισμένοι
Τυλιγμένοι κι οι δυο στο δικό μου παλτό
Μέχρι το σπίτι σου, κι εκεί σ’ ένα στρώμα διπλό
Δύναμη τ’ ουρανού, δύναμη της αγάπης
Ελευθερία στην έκφραση, ζωή δίχως τάξεις
Δες τι αργά που ο ήλιος ανεβαίνει
Κι αυτό που ήθελα να γίνει πόσο ξεμακραίνει
Δες την πρωινή δροσιά πάνω στα φύλλα
Μέσα στα μάτια μου τοπία ακατοίκητα
Δώσ’ μου την αγάπη σου για να πετάξω
Δώσ’ μου ένα άλλο κόσμο να ζήσω, να πεθάνω
Δώσ’ τη χαρά σ’ αυτούς που πονάνε
Στ’ αδέρφια μου, σ’ όσους δε βρίσκουν αιτία να γελάνε
Έι, σε σένα μιλάω
Έλα να φύγουμε μαζί γιατί είναι