ΤΟ ΦΌΒΟ ΣΟΥ (TO FOVO SOU)

[Verse1]
Καίγεται η πόρνη
Κανείς δε βρήκε τρόπο να φύγει, πεθαίνουν όλοι
Σε βρήκα θαμμένο μέσα στο χιόνι με στόμα ραμμένο και κομμένο πόδι
Με λένε Μάνι φίλε, το θέμα τελειώνει
Σ’ αγγίζω κι εσύ ματώνεις, σου φτύνω τονστίχο και ξεπαγώνεις
Σου φέρνω το στίχο (χοτντογκ?) και λιώνεις
Πίσω από την κόλαση στ' αστέρια
Θα παίξεις το κεφάλι σου; Θα σου μείνει στα χέρια
Πετάμε ιπτάμενα στιλέτα
Σου κόβουν το λαιμό άμα δεν κάνεις σβέλτα
Σκάβω τον γαμημένο σου τάφο να πέσεις μέσα
Να πεις το γαμημένο σου ραπ για να κόψω φλέβα
Πάμε στην κόλαση ταξίδι εκείνη τη νύχτα που η γη θ' ανοίξει
Θα πέσεις μαζί μου; Ή θα μ’ αφήσεις κι εσύ να μπω στη δίνη μόνος;
Δε θα 'ναι η μόνη μες στην παγωμένη λίμνη
Μιλάν οι ματιές, όμως τα μάτια μου έχουν κλείσει
Σηκώνω φτερά για να μπω σε πτήση
Αν κάτι μου ‘χει λείψει του γαμάω όταν κοιτάζω απ’ τη Σελήνη
Γελάτε νωρίς, μαγεμένοι γήινοι, τυλίχθηκα στις φλόγες
Μια νύχτα δίχως τέλος χαμένος στις κατακόμβες
Όμως εσύ δεν ήσουν εκεί, ούτε που το 'δες, ανέτειλα πολύ πριν απ' τον Ήλιο
Ναι, ανέτειλα πολύ πριν απ' τον Ήλιο

[Chorus]
Και πέφτει ομίχλη, απόλυτη σιωπή νεκρών
Η μέρα σβήνει, η πόλη μου ντροπή θεών
Πέσε στα γόνατα, τον φόβο σου προσκύνα
Ανάψαμε ένα γάρο και κάψαμε την Αθήνα

[Chorus]
Και πέφτει ομίχλη, απόλυτη σιωπή νεκρών
Η μέρα σβήνει, η πόλη μου ντροπή θεών
Πέσε στα γόνατα, τον φόβο σου προσκύνα
Ανάψαμε ένα γάρο και κάψαμε την Αθήνα

[Verse 2]
Κηφήνας βγαίνει από το κέλυφος
Αν σταματήσω τη ροή, θα 'ναι η ροή του αίματος
Ο Megatron, δε νιώθω σεβασμό για κανέναν τους
Τ' αρχίδια μου ζυγίζουν όσο δώδεκα decepticons
Έχω δυο γάτες κι έναν σκύλο
Κάποιος στην πολυκατοικία μου ακούει Skrillex
Πατάμε φούντα και μετά πατάμε στίχο
Μετά μιλάτε πάλι, τελικά κρατάτε λίγο
Ενώνω πόλεις κι επαρχίες
Τραβάω τις γραμμές για να συνδέσω τις τελείες
Στο flow που ήθελες να έχεις θέλεις practice
Περάσατε μπροστά για μια σεζόν με gay tactics
Με σταγόνες βροχής, φωνή θανάτου για δύο ώρες ζωής
Κλείνω τα φώτα, δε σ’ αφήνω να δεις
Τρέχεις στον δρόμο, κάποιος σ’ ακολουθεί
Κοιτάς πίσω απ' τον ώμο σου μα δεν υπάρχει κανείς
Όταν μπροστά γυρνάς, δεν είσαι εκεί που ήσουνα πριν
Γιατί κοντά μου έχεις χαθεί, στην αγκαλιά της Σελήνης σαν φυλακή
Κοντά στο τέλος μα ξανά απ' την αρχή
Καμία λύση πιθανή, φίλε, σε κόβω σπιθαμή προς σπιθαμή

[Chorus]
Και πέφτει ομίχλη, απόλυτη σιωπή νεκρών
Η μέρα σβήνει, η πόλη μου ντροπή θεών
Πέσε στα γόνατα, τον φόβο σου προσκύνα
Ανάψαμε ένα γάρο και κάψαμε την Αθήνα

[Chorus]
Και πέφτει ομίχλη, απόλυτη σιωπή νεκρών
Η μέρα σβήνει, η πόλη μου ντροπή θεών
Πέσε στα γόνατα, τον φόβο σου προσκύνα
Ανάψαμε ένα γάρο και κάψαμε την Αθήνα