Τι Να Φταίει (Ti Na Ftaiei)

Ίσως να φταίει που δεν έχω λεφτά και με πετυχαίνεις πάλι να κάθομαι στα σκαλιά
Ίσως μια μπύρα στο χέρι και πάντα δίπλα μου σκυλιά
Δεν ενοχλούν μα αν ενοχλήσεις γίνονται επιθετικά
Ίσως να φταίει που τα μάτια μου είναι λίγο βαριά
Και δε συγκινούνται εύκολα λυπάμαι είδαν πολλά
Μου ‘πανε δες και βρες τον δρόμο σου κι εγώ βρήκα το δρόμο
Δε φταίω εγώ ρε φίλε αυτό έμαθα να κάνω μόνο
Ίσως φταίει το κωλόμουτρό μου, ίσως το ποτό μου
Κάνω πάντα το δικό μου κι έχω λόγους μωρό μου
Το πιο σημαντικό θέλω να πω σε κάθε αδερφό μου
Mi casa es su casa ανοιχτό πάντα το φως μου
Ίσως να φταίει η περηφάνια μου που δε σε συμπαθώ
Δε σέβεσαι τον εαυτό σου πώς να σε σεβαστώ εγώ
Η αλήθεια είναι μονόδρομος πάνω του περπατώ
Τι να σου πω είναι απλά ο γαμημένος τρόπος μου να ζω
Ίσως να φταίει που κάτω δεν μπορείς να με κρατήσεις
Είμαι παιδί της πιάτσας σίγουρα θα με πετύχεις
Είτε έχει ζέστη, κρύο είτε χιόνι είτε βροχή
Το κοπρόσκυλο είναι έξω δεν έχει σπίτι ούτε λουρί
Ίσως να φταίει που κάνω ραπ γιατί απλά το ζω
Έχω ταλέντο τι λες κάτω δεν παίζει να κρατηθώ
Μη με ρωτάς γιατί το κάνω γιατί απλά μπορώ
Γιατί έχω δώσει όρκο ιερό όσο ζω να τ’ αγαπώ
Ίσως αυτό να φταίει που δεν μπορώ να κοιμηθώ
Πίστεψέ με είναι δύσκολο να κάνεις το σωστό
Μέσα στη ζούγκλα της πόλης να βρεις κάτι αληθινό
Εδώ πίθηκος εδώ βρωμόμπιτα για το κοινό
Ίσως να φταίει το σχολείο που δεν πρόσεχα ποτέ
Ζούσα μόνο για το διάλειμμα και για το χαβαλέ
Το παιδί του τελευταίου θρανίου με το καπέλο
Και κακή συνήθεια να τα κάνει όλα μπουρδέλο
Τι να φταίει που με στραβοκοιτάν πάντα οι τσέοι
Μάλλον νιώθουν ότι δεν τους φοβάμαι κι αυτό τους καίει
Τι να φταίει δεν είμαστε φραγκάτοι κι ωραίοι
Μάλλον έτσι πάει το πράμα αληθινοί οι τελευταίοι
Ίσως να φταίει που πάλι φοράω κουκούλα
Που σε φτύνω αν είσαι μαλάκας ή αν είσαι τσούλα
Γιατί βλέπω ποιοι ξηγιούνται στα ίσια και ποιοι στη ζούλα
Κάποιοι κοιτάν στα μάτια κάποιοι φόρεσαν σακούλα
Ίσως να φταίει που τα αλάνια μπλέκουνε με ναρκωτικά
Θέλει αρχίδια και μαγκιά για να ξεμπλέξεις απ’ αυτά
Είναι δύσκολο λίγοι τα καταφέρνουν τελικά
Κάποιους τους φάγαν τα στενά κάποιοι την κάναν για ψηλά
Ίσως να φταίει που κάνω ό,τι γουστάρω όχι ό,τι κάτσει
Αν δεν ήμουν απ’ την Καλαμαριά θα ‘μουν απ’ το Γαλάτσι
Ο καπνός και το καπέλο μου τα μόνα αξεσουάρ
Και μια ασπρόμαυρη ζωή σαν την Film Noir