Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
Charlotte Brontë
Emily Brontë
Anne Brontë
I mourn with thee, and yet rejoice
That thou shouldst sorrow so;
With anger choirs I join my voice
To bless the sinner's woe.
Though friends and kindred turn away,
And laugh thy grief to scorn;
I hear the great Redeemer say,
"Blessed are ye that mourn."
Hold on thy course, nor deem it strange
That earthly cords are riven:
Man may lament the wondrous change,
But "there is joy in heaven!"
The Penitent was written by Anne Brontë.