Τελευταία Παράσταση Απόψε (Teleftaia Parastasi Apopse)

[Verse: Anser]
Πάντα χάζευα τα κύματα, μέτραγα πότε θα 'ρθουνε μέρες καλύτερες
Αφού πέταγα τις πέτρες που είχα στις τσέπες, τα μάζευα κι έφευγα επίτηδες
Ήμουνα πάντα εκεί όταν με ήθελες, πάντα επέμενα κι έμενα βράχος
Ένας άνθρωπος άλλος, χαμογελαστός, στο χαμογελαστός όλα λάθος
Θα 'ταν όλα αλλιώς άμα μ' άκουγες, θα 'ταν όλα αλλιώς άμα σ' άκουγα
Εσύ γέρναγες, εγώ μεγάλωνα, πάντα μισούσες εκείνα π' αγάπαγα
Κάθε μέρα στην ίδια ανηφόρα, τώρα πέφτουμε χώρια, για κοίτα με
Δεν ξεφεύγει κανείς από τον χρόνο, τσάμπα κι οι δυό μας για χρόνια κρυφτήκαμε
Σ' το 'χα πει πως θα φτάσω τ' αστέρια, έφυγα γελώντας και γύρισα κλαίγοντας
Έτσι είν' ο άνθρωπος, έτσι είν' ο έρωτας, σ' το 'χα πει νωρίτερα μα πήγαινα γυρεύοντας
Δε με κράτησες τα βράδια 'κείνα που έπεφτα, εσύ γέλαγες κι εγώ ποτέ δεν έμαθα
Δε με ρώτησες ποτέ για 'κείνα που ένιωθα, μόνος μου πάλευα να φύγω από τη λαίλαπα
Και προχώραγα, βαριά βήματα, συναισθήματα αναμφίβολα
Όλα αντίθετα, όλα εφήμερα μέχρι σήμερα, σε βαρέθηκα
Μιά ζωή σε περίμενα πάνω από την ίδια σκηνή κάτω κοίταγα
Πότε θα 'ρθεις, μία θέση για 'σένα σου φύλαγα κι εσύ μονίμως βουβός στην αντίπερα

[Chorus: Anser]
Η τελευταία παράσταση απόψε, υποκλίνομαι μπρος στο κοινό μου
Έχασα τον εαυτό μου όσο μαχόμουν το μέλλον να κάνω δικό μου (hey)
Δεν κυνήγησα κανένα όνειρο μου, πάντα 'κείνο με κυνήγαγε
Ερχότανε πρώτο, μου μίλαγε κι αφού με διέλυε, μ' άφηνε μόνο στην άκρη του δρόμου

[Chorus: Anser]
Η τελευταία παράσταση απόψε, υποκλίνομαι μπρος στο κοινό μου
Έχασα τον εαυτό μου όσο μαχόμουν το μέλλον να κάνω δικό μου (hey)
Δεν κυνήγησα κανένα όνειρο μου, πάντα 'κείνο με κυνήγαγε
Ερχότανε πρώτο, μου μίλαγε κι αφού με διέλυε, μ' άφηνε μόνο στην άκρη του δρόμου

[Outro]
Major