Teil vo Dr Lösig

[Intro]
Was machet der au fürne Grind?
S chunnt aus guet

[Verse 1: Greis]
Wüu i immer no glouben und vertrou mir kippe di Grosse
Obwohl i oft gäg mini eigne Prinzipie verstosse
Obwohl i mängisch d Wält nid gseh i Momänt wos mi hätti brucht
Für öich nid da bi gsy wüu i so mit mir säuber beschäftigt bi
Und wüu dir mir soviu Angscht nähmet, wüu solang dir bi mir sit isch aus nur haub so ahsträngend
Wüu i aus Ching nie hätt dänkt dases mau bis da häre längt, wüu i cha stärbe
Wüu aues wo itz no chunnt isch nur no gschänkt
La mi ar Sunne hänge
I bi jung und unabhängig
Ha scho gwunne, chume nume zum ne Ehrerundi dräie
Säg am Ougeblick är söu verwylen und anes Wunder gränzt
Und es längt und i gärn so untergäng

[Chorus]
I bi scho fasch am Zieu
Der einzig Find wo no blibt ufem Wäg bini säuber
Isch nid so kompliziert
Wed nid Angscht hesch z’verlüre wird aues viu liechter
U si chöi mi nümme bräch’
S’wird immer öbber ha wo nach mir cha übernäh
Gnue kritisiert, jede weiss wär der Bös isch
Ab itz wärde mer e Teil vo der Lösig

[Verse 2: Greis]
Obwou si im Parlamänt wider Frömdehass verträtten und der Arm ufhäben aus wenn si Auschwitz hätte vergässe
Obwou ihres Zieu bekannt isch, si bhaute d’Macht über aui solang jede Angscht het vorm anger
Mir si nid blind, mi Nachbar isch nid mi Find
Wüu immer di gliche schaffen im Abwasch und am Band, Was
Schurkestaat, i gseh d’Achse Washington-Bärn wüui wach wird
Wüui nech i Arsch tritt und kämpf
Wüu si Handu betribe mit anderne Diktature
Wüus nid cha duure, figg öie Kampf vo de Kulture
Wüus glichzytig so vüu Ereignis uf der Wäut git
Das’s schwär wird, dass me d’Sache no gseht im Verhäutnis
Wüu d’Heufti verbländet
Wüu sächzähtuusig Ching unger füfi si verhungeret am 11. Septämber
Wüu mir entscheide, wüu mir das Leid chöi beände
Wüus eh für jede würd länge, wüu mir heis i de Händ hüt

[Chorus]
I bi scho fasch am Zieu
Der einzig Find wo no blibt ufem Wäg bini säuber
Isch nid so kompliziert
Wed nid Angscht hesch z’verlüre wird aues viu liechter
U si chöi mi nümme bräch’
S’wird immer öbber ha wo nach mir cha übernäh
Gnue kritisiert, jede weiss wär der Bös isch
Ab itz wärde mer e Teil vo der Lösig

[Verse 3: Greis]
Wüu i kenne e Frou wo mi zum Lache bringt
U weni abwäsend bi näbenang üsi Näme schribt
S’isch wi i mine Tröim, usser dass’se äbe git
Auso liebi se, obwou mer nie wärde zäme si
Si lehrt mer Flüge, si hout mi zrügg a Bode und i Fride
Wüu aues woni bi, bini für si
Si küsst mi wach und macht es letschts Mau d’Tür zue
I heb se, umarme ihre Sprängstoffgürtu
Wüu i muess lah ga zum besser chönne begriffe
Zum itz erfüut si, nid ersch nach erreiche vom Zieu
I ga vo Leid zu Glück i regumässigen Abständ
Trou mer wider aus zue aus obs nid drufab chäm
Wüu i zitter bim Schribe vo dene Wort
Und oh wenn di Sorge wo no chöme Büecher wärde fordere
Gloub mers: ds Beste steit üs no bevor
Blibet hänge am Troum
Lieb, läb und vertrou

[Chorus]
I bi scho fasch am Zieu
Der einzig Find wo no blibt ufem Wäg bini säuber
Isch nid so kompliziert
Wed nid Angscht hesch z’verlüre wird aues viu liechter
U si chöi mi nümme bräch’
S’wird immer öbber ha wo nach mir cha übernäh
Gnue kritisiert, jede weiss wär der Bös isch
Ab itz wärde mer e Teil vo der Lösig
I bi scho fasch am Zieu
Der einzig Find wo no blibt ufem Wäg bini säuber
Isch nid so kompliziert
Wed nid Angscht hesch z’verlüre wird aues viu liechter
U si chöi mi nümme bräch’
S’wird immer öbber ha wo nach mir cha übernäh
Gnue kritisiert, jede weiss wär der Bös isch
Ab itz wärde mer e Teil vo der Lösig
Solang i liebe
E Teil vo der Lösig
Solang i gloube
E Teil vo der Lösig
Solang i vertroue
E Teil vo der Lösig
Solang bini dankbar
E Teil vo der Lösig
Solang bini klar zum Kampf