Τα Όμορφα Λένε Είναι Τα Απλά (Ta Omorfa Lene Einai Ta Apla)

[Verse 1: Loopatic]
Τα όμορφα λένε είναι τα απλά
Αυτά που θα σε κάνουν να πιστέψεις ότι αξίζει το μετά
Σε ασπρόμαυρο τοπίο περπατώντας κάτω από τη συννεφιά
Δίπλα στη θάλασσα με τα χέρια στις τσέπες και στ' αυτιά τ' ακουστικά
Μια ανάμνηση απ' τα παιδικά μου χρόνια
Θυμάμαι τον χειμώνα να ερχεται δειλά, να μου χτυπά την πόρτα
Με τρυπά
Σαν μαγεμένη νοτα
Τα πιο ζεστά μου θέλω μέσα στον κρύο ιδρώτα
Τα πετάει πρώτα
Έπειτα με μεταμορφώνει σε βροχή πέφτοντας στου δρόμου τα φώτα
Ένα μουντό πανί να φτιάξει ατμόσφαιρα στη βόλτα
Εικόνες που δε χώρεσαν σε σκέψεις και σε λόγια
Γι' αυτό γράφω ακόμα, χρόνος να κοιτάει παγωμένος, σταματημένα ρολόγια
Οι σκέψεις μου αδέσποτα σκυλιά που κατασπαράξαν τον μπόγια
Ε, λαμόγια
Χτυπά το αντέχω .. στα δύο μου πόδια
Μαυρίσετε τη μέρα μου κι έχω τη νύχτα τώρα να μου δίνει πιώμα, να της δίνω χρώμα
Να της λέω να φυγει, να με θέλει ακόμα

Παλιορόμα, απλά ξημέρωσε, ήταν φάση και πέρασε
Ό,τι θυμάμαι από 'μένα δε με ξεπερασε
Είναι ο λόγος που τώρα με ακούς και με χαίρεσαι
Είναι η υγρή μπλουζια
Κάτω από την ομπρέλα μη στέκεσαι
Είναι μαγεία να βρέχεσαι, δε κρύβεσαι
Είσαι ολα όσα δεν παραδέχεσαι

Είσαι συ,εσύ και γω,εγω, είσαι σύ,εσύ, και γω,εγω μη μπερδευεσαι..

Το Σήμερα μετά το χθες είναι αντιρρήσεις με φωνές για να πατάξουυν τις σιωπες μααας
Στην άνοιξη βροχές ατέλειωτες βραδιές για να ποτίσουν τις σοδειές μας
Είναι οι γείτονες μας αναμνήσεις παιδικές από τις πιο αγνές εποχεεες μας
Αυτό που σε κάνει να λες τα πιο απλά είναι
Τα πια όμορφα είναι τα απλά και ζούμε στις ψυχες μας

Ανά καιρούς γυρνώ στο παρελθόν να δω τι έφταιγε.,αυτό που ακολουθω είναι αυτό που για χρόνια με τρελαίνε.ΧΑ
Είμαι ότι ήθελα να γίνω ακριβως,χαρηκα,τα πάμε χαίρεται και εκτός

Λένε καλά αν και δε γνωρίζω
Αν άξιζε τα βράδια,τα δόντια μου να ακονίζω..
Πονοκέφαλος κάθε μέρα από αϋπνία και τι να πάρω από δω και τι να αφήσω και τι θα γίνει
Τώρα χεστα ,θα τα βρούμε το απόγευμα όταν γύρισω., προβλήματα που με έκαναν άλλο άνθρωπο ,ξέρω ,το πάλεψα αρκετά, να το νικήσω
Η τυφλή μου πλευρά,..
Δεν είδα φώς, δε μπήκα,πάλι πίσω
Και έτσι κυλούσε ο χρόνος γενικά
Όλοι κάτω και πράσινα άλογα
Είπαν τα έχω χαμενα
Μα ..μια στιγμή αν είχαν νιώσει ,θα είχαν θέμα
Δεν είδα τίποτα αρνητικο σε κανένα και πα κακώς για όλους και είπαν και για μένα
Περασμένα ξεχασμένα ολα
Τα πνιγμένα, ξεβρασμενα χρόνια μας στην όχθη είναι βορρά, άσ' το τώρα
Ζω και βουτώ στα βαθιά
Οπότε θέλω εγώ να απολαψω την ομορφιά στο Βυθό
Δύο ανάσες πριν βρεθώ στη πιο υψηλη κορφή στο βουνό, να
Αγναντεύω το γαλανό ουρανό
Ένα βήμα πριν και θα σου σταθώ άλλο ένα πριν πιάσω χαρτί και στυλό και στο φως βυθιστώ
Τα όμορφα είναι τα απλά λέν', αυτό λέω κι εγώ
Τα όμορφα είναι τα απλά λέν', αυτό λέω κι εγώ

Το σήμερα μετά το χθες είναι αντιρρήσεις μα φωνές για να πατάξουυν τις σιωπες μααας
Στην άνοιξη βροχές ατέλειωτες βραδιές για να ποτίσουν τις σοδειές μας
Είναι οι γείτονες μας αναμνήσεις παιδικές από τις πιο αγνές εποχές μας
Αυτό που σε κάνει να λες τα πιο απλά είναι τα πιο όμορφα και ζούμε στις ψυχες μας