Τα Λέμε To Πρωί

Μόνος φόβος μην το κινητό της κλείσει
Μα η θλίψη δε θα σβήσει
Με μια κλήση πριν τη δύση
Το φως θα χαθεί ότι και να κάνει
Όπως και να 'χει
Ασ' το να πάει να γαμηθεί

Μόνος φόβος μην το κινητό της κλείσει
Μα η θλίψη δε θα σβήσει
Με μια κλήση πριν τη δύση
Το φως θα χαθεί ότι και να κάνει
Όπως και να 'χει
Ασ' το να πάει να γαμηθεί

Κάποτε πλάσματα όμορφα
Τώρα τέρατα ανθρωπόμορφα
Οι φίλες της, οι γκόμενοι
Και οι γείτονές της πτώματα
Σκέφτεται ξημερώματα
"Είναι όλοι για πέταμα
Ή είναι κατάθλιψης συμπτώματα;"

Και ζωγραφίζει χωρίς χρώματα
Τα σκίτσα αληθινά
Μα τα πρόσωπά τους αγνώριστα
Και οι σκιές στη ζωγραφιά
Σκιές ανθρώπων που είχαν όνομα
Πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα
Σκιές θα μείνουν μόνιμα

Μόνος φόβος μην το κινητό της κλείσει
Μα η θλίψη δε θα σβήσει
Με μια κλήση πριν τη δύση
Το φως θα χαθεί ότι και να κάνει
Όπως και να 'χει
Ασ' το να πάει να γαμηθεί

Μόνος φόβος μην το κινητό της κλείσει
Μα η θλίψη δε θα σβήσει
Με μια κλήση πριν τη δύση
Το φως θα χαθεί ότι και να κάνει
Όπως και να 'χει
Ασ' το να πάει να γαμηθεί

Και κάθεται και γράφει
Σε τρίτο πρόσωπο
Είναι όλο το κείμενο
Πονάει πολύ το δικό της να βάλει
Και θέλω να της πω να μάθει
Ο πόνος δεν αλλάζει
Πάει με αυτόν που τα υπογράφει

Ναι, πάει με αυτόν που τα υπογράφει
Και έκανε λάθη. Χάθηκε και πλήγωσε
Ποτέ της δεν το αρνήθηκε
Γιατί πάντα το πίστευε
Ότι ο έχων κακές προθέσεις
Είναι πάντα αυτός που κρύβεται

Μα αυτό είναι απλά μια γνώμη
Πώς παλεύεις με τη γνώση
Του ότι αργεί να ξημερώσει
Όταν βρίσκεσαι σε πτώση;

Και φθείρεται εκθετικά
Ψάχνει ηλίου ακτίνες
Να τη βάλουν σε πιο φωτεινή τροχιά
Μα είναι από ποτέ πιο σκοτεινά

Ο κόσμος γύρω της γυρνά
Μα δεν το βλέπει και φρικάρει
Και ό, τι φτιάχνει καταστρέφει
Από μέσα της ουρλιάζει
Μα η φωνή της δε βγαίνει και την τρελαίνει
Που το σκοτάδι απλώνεται και δεν φεύγει

Θυμάται ότι το παίζει κυνική
Σε όσους δεν ξέρει
Και γελάει
Οι άμυνες τεράστιες
Σε όποιον ξέρει να αγαπάει
Ψάχνει να βρει τι φταίει
Μα το κεφάλι της μπουρδέλο
Από ανασφάλειες
Σχέσεις άδειες
Με γυναίκες και άντρες

Από συγγενείς που την αδίκησαν
Από γονείς που δεν την κατάλαβαν
Από όσα δεν της αναγνώρισαν καν
Από το φόβο της εκδήλωσης
Στο φόβο της ταπείνωσης
Στην ανάγκη της λύτρωσης
Απ' όσα την πολεμάν

Ποτό στο ποτό
Άλλο ένα βράδυ που κάηκε απότομα
Κοιτώντας την οθόνη του κινητού
Για ένα όνομα
Ένα παράλογο κόλλημα
Λες μια αγκαλιά να αρκεί
Για να διορθωθεί το πρόβλημα;

Ποτό στο ποτό
Άλλο ένα βράδυ που κάηκε απότομα
Κοιτώντας την οθόνη του κινητού
Για ένα όνομα
Ένα παράλογο κόλλημα
Μπορεί μια αγκαλιά να αρκεί
Για να διορθωθεί το πρόβλημα;

Μόνος φόβος μην το κινητό της κλείσει
Μα η θλίψη δε θα σβήσει
Με μια κλήση πριν τη δύση
Το φως θα χαθεί ότι και να κάνει
Όπως και να 'χει
Ασ' το να πάει να γαμηθεί

Μόνος φόβος μην το κινητό της κλείσει
Μα η θλίψη δε θα σβήσει
Με μια κλήση πριν τη δύση
Το φως θα χαθεί ότι και να κάνει
Όπως και να 'χει
Ασ' το να πάει να γαμηθεί

Και τα λέμε το πρωί