Δαρβίνος (Darvinos)

Και ειναι τοσο δυσκολο
Να κανω τον εαυτο μου καλυτερο
Οταν ξερω οτι δημιουργω ανασφαλειες στον κοινωνικο μου περιγυρο

Ειναι απιστευτο το ποσο πιστευτο
Εχω καταφερει να κανω το ψεμα που ζω
Κολυμπω χαροπαλευοντας στα κυματα
Εχω το στομα κλειστο
Αν ανοιξει θα ανοιχτω και θα πνιγω το ξερω
Γυρω μου θυματα βλεπω
Τα αγνα συναισθηματα που ειχα δεν εχω
Σε φαση που και ακτη να δω
Ισως τωρα να μην κατεβω
Καθε φθορα στην ψυχη στιχος
Καθε φθορα στο σωμα νοτα
Και εδω που ζω χωρις αυτα δεν βγαζουμε τον χειμωνα
Οποτε μην ρωτας τι απεγινα
Και ακου τι γραφω τωρα
Μιλα μου για σοβαροτητα
Εξελιγμενοι πιθηκοι ειμαστε φιλε
Στου συμπαντος την απειροτητα
Καθε νυχτα πεθαινω τι σημαινει αιωνιοτητα
Με αρνουμαι σαν οντοτητα
Σε ποιον θα δωσω προτυπα;
Στην συνειδητοποιηση της οπτικης γωνιας του τριτου κοσμου
Αναμορφωνω ολο το βιος μου
Πλεον γνωριζω οτι στα παιδικα χρονια μου ημουνα πριγκιπας
Καθολικος θα 'λεγε
Οτι με βαφτισε ποντιφικας
Μα εγω δεν πιστευω σε ον ανωτερο
Και σε σκοπο απωτερο
Πιστευω σε οτι νιωθω κοντινοτερο
Στον ηλιο και στο ονειρο
Στην αναγκη για πολεμο
Στην ζηλεια για τον καινουριο σου γκομενο
Ειμαστε ζωα με επιλογη για συνειδηση μαν
Του πλανητη καρκινος για ποια εξελιξη μιλαω
Τωρα θα τα 'παιρνε πισω ο Δαρβινος
Τα ασχημοτερα ζωα που συμπεριφερονται ασχημοτερα μεσα στο σμηνος
Και εγω στην ιδια θαλασσα παλευω ακομα
Και ειναι τοσο δυσκολο να κρατησω κλειστο το στομα
Η γαημενη συνειδηση μου οξυγονο ψαχνει
Σαν το ταλαιπωρημενο μου σωμα ενα στρωμα να 'χει
Και θελω τοσο να αφεθω
Μια ακομα σταγονα στον ωκεανο να γινω
Οταν θα φυγω να μη λειψω
Μα δεν μπορω να μ'αφησω
Δεν αφορα μονο εμενα
Ο αγωνας μου αγωνας ολων που δεν σηκωσαν χερια κι ετσι
Αποτυπωνω την καλυτερη μου εικονα
Στην τελευταια σταγονα
Την ωρα που στεγνωνω πανω στο χωμα
Για οταν τυχει να ξανα βραχω
Ή να βρεξω καποιον αλλον
Οτι μπορω και καλυτερα και εδω δεν εχει μαλλον
Και οπως ξεκινησα ειναι δυσκολο σαφως
Και δυσκολευει περισσοτερο οταν ειναι ο εγωισμος οδηγος
Και δεν ξερω αν ακομα ψαχνω φως
Ή απλα θελω να με πεισω πως δεν ειμαι εσωτερικα νεκρος
Πώς να με ορισω δεν ξερω
Δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
Για μενα ολα ειναι ματαια
Μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια
Πώς να με ορισω δεν ξερω
Δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
Για μενα ολα ειναι ματαια
Μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια
Πώς να με ορισω δεν ξερω
Δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
Για μενα ολα ειναι ματαια
Μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια
Πώς να με ορισω δεν ξερω
Δεν ξερω τι ειναι αυτο που βλεπω
Για μενα ολα ειναι ματαια
Μα δεν κανω για μενα την προσπαθεια