Strand

De maan rijst uit het water
Glanst op je gezicht
Vlindert in de branding
En lacht je ogen dicht

De wind ruikt naar de sterren
Je huid smaakt naar de maan
Ik zweer je, voor het eerst ben ik
Niet bang om dood te gaan

De maan ademt vergeving
Die duisternis verlicht
Onze schimmen aan de vloedlijn
Woordeloos verdicht

De wind ruikt naar de sterren
Je huid smaakt naar de maan
Ik zweer je, voor het eerst ben ik
Niеt bang om dood te gaan

Ooit rijst de prille morgеn
Soeverein uit zee
Kom, vergeet je zorgen
Kom, ga met me mee