Spektakl

[Zwrotka 1]
Tak sobie myślę, życie to występ w teatrze lalek
Lalkarz jest mistrzem zna doskonale
Scenariusz przez co jest o krok naprzód
Niż widownia takiego spektaklu
Szmat czasu nie widziała, więc nastrój wydawałoby się, że jest w porządku
A widzów może plus minus kilkunastu jest spokojnych od początku seansu
Reszta siedzi wkurwiona: "To nie średniowiecze!"
Krzyczy waszmość jeden z końca sali
Część już dobrze porobiona, chwyta za miecze
Stają do walki, jeszcze brakuje tam klamki!
Przemoc - dokąd prowadzi ta ścieżka?
Jest grubo niebezpieczna, zawsze bywa bezwzględna
Dzierżąc w ręku broń, spotka Cięklęska ziom, prędzеj czy później, bo to konsekwencja
Chłop w tym przypadku trafił na puszkę
Dostał ćwiarę w karmicznym spadku, bo miał na spuściе
Ciężki palec, teraz straszy na zamku
To ten strach jest przyczyną wspomnianego wypadku
Choćbyś miał dobre serce i chęci, jeśli dasz się sprowokować to masz kurwa, lipę
Później praktykujesz u nauczycielki:
Jesteś wdzięczny, choć karmisz z trudem demony żywe
Zamieniasz się w czysty nektar miłości
Gdyby wieść o tej praktyce była powszechna
Szybko byśmy wyciągnęli z niej wnioski
Trauma, jak wiesz, z reguły jest wyzwoleńcza
Mocno w to wierzę, bo przeżyłem swe traumy
Jak mawiają staruchy "Stań na swojej historii"
Niech Cię nie przerośnie, choć każdy w sobie miałby dużo skruchy, pokory ujrzawszy ją w całości
Wciąż Idę doliną, nieco inną niż w ''Autopsji" - idę z misją by młodzi wyrośli
Na porządnych ludzi, świadomych swych zdolności
Niosą je w sobie, sprytnie uśpione w młodości
Czas je obudzić, strawić cały lęk w brzuchu
Zrobić miejsce, do pracy druhu
Zamiast tego robisz miejsce na biurku w korpo - ronisz przez to łzy smutku, mordo!
Chodzi o czas jaki sobie poświęcasz
Wyraźnie dostrzegasz potrzeby jakich wymaga droga przebaczenia
A gdy nią pójdziesz zostaniesz wyklęty
Ze społeczeństwa - wierz mi - ma swój scenariusz, pewien plan
Selekcji, dożyliśmy tych czasów, w których skład
Utlenionej formy grafenu, jej budowa, są znakiem bestii (nie wiedzieć czemu!)
Nie żebym świrował, jestem świadom procesów
Obserwuję działania Boga, jego zastępców
Symbolika jest kluczem do prawdy, jest językiem mędrców, wskazówką dla wytrwałych
Rozejrzyj się ile wokół jest ludzi (ilu?)
Którymi żądzą chciwość i zemsta
Ilu oświeconych szukało sposobów by obudzić uśpionych - światła mrok ich oślepia
Wszystkie nauki jakie mamy pod ręką są darem, koleżko, korzystajmy z nich mądrze
Tyle że większość jest ukryta pod stertą gównianych treści, dostrzegam je ciągle
Zresztą, świat rozrywki upadł na mordę
Brak mi słów by opisać ten twór (niewiarygodne!)
Najbardziej karmi się tym młodzież
I jest to w chuj przygnębiające, dlatego może
Daj odetchnąć, daj spojrzeć na niebo, daj chwilę (daj chwilę)
Nawet nie wiem czy żyję (nawet nie wiem czy żyję)
Gdy patrzę pod nogi by się nie wjebać na minę
Jest ciężko chłopie, bywało gorzej
Lecz każdy chaos ma swój wyższy porządek
Czas go przyniesie, ponoć czas nie uśmierca nas, a sami siebie, bo wierzymy w starzenie
Głęboka filozofia, więc pytam się ulicy:
"Ile stać musicie w miejscu, by w sercu rozliczyć się ze swoim sumieniem, z bliskim otoczeniem, wejść na wyższy szczebel, sięgnąć ręką Eden?"
Zamiast tego wielu leży pod niebem
W cadillacu czekając za apelem
Inni nie mają lepiej
Mimo że są na pasterce, to na psach nie w Kościele
Zarzutów siedem:
Pobicia, kradzieże, sam robiłem to przecież
Mimo wszystko nie siedzę
Bo dawno to było, dziś dbam o higienę
Honor, ambicje, nie tak jak wcześniej
Zmieniłem diametralnie podejście
Stary AKACZ stał się sprzymierzeńcem
Prosił tylko o miłość, nic więcej
Nic więcej (nie tak jak wcześniej!)
(Zmieniłem diametralnie podejście!)
(Stary AKACZ stał się sprzymierzeńcem)
(Prosił tylko o miłość, nic więcej)