Sidikli Kontes

[Verse 1]
Dünün çaresi yok mantık için; düşün düşün
Bitti halim ellerim bıraktı, bugün düştü düşüm
Küstüğüm bu küçük dünya beni büyüttü
Ben nankörüm demek ki midem her maddeyi öğüttü

Gölgeme bak sanki yıllanan bi' söğüttür
Hayatı tanımlamak gereksiz bi' dövüş mü
Bizim ki ciğer değil be köhne bi' kömürlük
Ve devri kapanmış bi' yöntemiz ısıtmaz ömrümüz

Tabi ki gülmek için bi'kaç bahane mevcut
Ki Uğur'la Berkan hayatımın çılgın ikilisi
Ne zaman yüzüm asılsa gelir bulurlar beni
Sokakta bağıra çağıra, ipten alırlar beni

Daha bi kaç gün önce düştüm yere yoruldum
Ve şu iki dosta sığınsam dedim, yolları süründüm
Tutup kollarımdan aldılar beni yerden
Ben o gün bu gündür onlarla insanlığı bölüştüm

[Nakarat]
Umudum benim, sidikli kontesim
Bugün bur'dasın ve yarın yinе benlesin
Az güler yüzüm tamamda gönül nеylesin
Kal şu göğüs kafesi varlığınla teklesin

[Verse 2]
Yalnız olmak kader değil de lanet
Yalnız olmanın sayıyla ilgisi yok fark et
Yalnızlık ağrılarına yüklenir ve darp eder
Bu yüzden ağrı kesici fayda etmez kalbe

Ziyan edilmiş hayatlar bulunur cebimde
Bu paket 20'likti bi' baktım yandılar elimde
Paranoyak bir insanım sanrılar içinde
Gün geçmeye görsün bi' bokluk elbet çıkar evimde

Çocukluktan beridir 3 sanardım hakkımı
Bi' kez kullanam dedim meğerse hiçmiş hakkımız
Dinledikçe gülümse lütfen bu takdimi
Izbe köşemden duyarım belki gelir yankısı

Hayat sağanak ama kablosuz bağlan
Asparagastan görünmüyor ki yüzün saklan
Yetmiyorsa gördüğün hep yere bakma
Uzan ve izle gökyüzünden hayat topla