Si hei der Wilhälm Täll ufgfüert

Si hei der Willhelm Täll ufgfüehrt im Löie z'Nottiswil
Da bruchts viel Volk, gwüss z'halbe Dorf, hett mitgmacht i däm Schpil
Die andri Helfti isch im Saal gsy, bim'ne grosse Bier
Als Publikum, het zuegluegt und isch gschpannt gsy, was passier!

Am Aafang isch es schön gsy, do het als Schtouffacherin
D'Frou Pfarrer mit dem Schnyder gret, i Wort vo tiefem Sinn
Und als isch grüert gsy, sy het dasmal nid gseit, s'Chleid sig z'tüür
Und är het guet ufpasst das är der Fade nid verlüür!

Uf zmal, churz vor em Öpfelschuss, der Lehrer chunnt als Täll
Sy Suhn, dä fragt'ne dis und äis, do rüeft dert eine schnäll
Wo un'drem Huet als Wach isch gschtande, so dass jede ghört
"Wiso fragt dä so dumm, het dä ir Schuel de nüt rächts glehrt?"

E Fründ vom Täll, e Maa us Altdorf, zwickt em eis uf ds Muul
Und dise wo der Huet bewacht, git ume, gar nid fuul
Und schtoost ihm mit syr Helebarde eine z'mitts i Buuch –
Da chunnt scho s'Volk vo Uri z'schpringe, Donner jetzt geits ruuch!

Die einte, die vo Öschterrich, die näh für d'Wach Partei
Die andre, die vo Altdorf, für ä Täll, ei Schlegerei
Mit Helebarde, Cartonschwärt, Culisse, schlöh sy dry
Der Täll ligt und'rem Gessler scho – da mischt der Saal sech y!

Jetz chöme Gleser z'flüge, jede schtillt sy gheimi Wuet
Es chrose Disch u Bänk und's Bier vermischt'sech mit em Bluet!
Der Wirt rouft sech sys Haar, d'Frou schinet broch'ni glider y –
Zwo Schtund lang het das duuret, do isch Öschtrich gschlage gsy!

Si hei der Willhelm Täll ufgfüehrt im Löie z'Nottiswil
Und gwüss no niene i naturalistischerem Styl
D'Versicherig het zahlt – hingäge eis weiss ig sithär
Sy würde d'Freiheit gwinne, wenn sy däwäg z'gwinne wär –
Sy würde d'Freiheit gwinne, wenn sy däwäg z'gwinne wär!