Psychomachia (remix)

[Zwrotka 1]
Codziennie chodzę po ulicy
Szara rzeczywistość, tylko ona mnie dotyczy
Potwierdzą to wszyscy moi czytelnicy
Codziennie hardcore pisany na scenie
Mary, mary jane, kilogramów palenie
Mach za machem i kolejne olśnienie
Idę pośród blasku, THC potrzasku
Ujrzałem koniec tej drogi
Zmysłowej przestrogi
O borze, chciałbym zakończyć ten dzień
Ten czas, żeby to był koniec
Kiedy dzień, zlewa się z dniem
A tydzień zlewa się z miesiącem
Kurwa mać, pierdolona psychomachia
Odgrywa się na duszy, jak huragan myśli trafia
Jak błyskawica!
Stoję przestraszony, przez słowotok oblężony
A codzienność to straszna trwoga
Błagając o pomoc kumpli, siebie i boga
I na chuj ci to wszystko, brak odpowiedzi
Strach przed odejściem mnie po nocach śledzi
Czy zrobić ten krok czy popadnę w wieczny mrok?
Puki co, przemija szary rok
I jeszcze jeden dzień, jeszcze jedna godzina
Strach przed śmiercią zajebała niejednego skurwysyna

[Zwrotka 1]
Stoję w swej samotni na dachu bloku
Parę metrów pode mną cały świat jest w mroku
I w rzeczywistości los nie zna litości
Można fruwać jak ptak, parę metrów nad ziemią
Zakończyć te wszystkie ziemskie problemy
Doktor MC Pusz, nie opuszczam tej sceny
Puki tu stoję, o wszystko trzeba walczyć
Póki siły ci starczy, a więc walczcie
Tak powiedział bóg rapu, niech tak się stanie
Jeszcze wszystko można zmienić
Wszystkiemu można zaradzić
Sam się zastanów czy to wszystko stracić
Odejdę w zapomnienie
Każdy nowy tekst ma, więc nowe znaczenie
Obierz swoją drogę, no i za nią podążaj
Bo cały świat jest w klatce, istnej zagadce
A decyzja należy do człowieka
Możesz zrobić to teraz i na nic nie czekać
A o to i pytanie
Czy tam gdzieś jest lepiej, co się wtedy stanie?