Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Natalia Kukulska
Skąd to miasto znam tak dobrze
Skąd tych ludzi znam
Nie pytaj mnie nie powiem nic
Miękkie światła aut samotnie
Gasną w piekłach bram
Nie mogą się pod niebo wzbić
Struny ulic wiatr kołysze
Lekko coraz lżej
Opada z nich gorączka dnia
I ten cały zgiełk oddala się
I słyszę go już tylko ja
W nienazwane wchodzę dni
I w lata bez powrotu
I szukam swojej prawdy
Choć czasem myślę że
Od dawna we mnie jest
I nawet nie pamiętam
Czy przepłynęłam już
Błękitne morze łez
Czasem boję się nadziei
Chociaż wierzę w nią
Zostaje mi mój dobry Bóg
Lecz tej nocy już naprawdę chcę
Nadziei tej przekroczyć próg
W nienazwane wchodzę dni
I w lata bez powrotu
I szukam swojej prawdy
Choć czasem myślę że
Od dawna we mnie jest
I nawet nie pamiętam
Czy przepłynęłam już
Błękitne morze łez
Gdzieś dalej są łąki nieba
Moje życie i nadziei próg
Gdzieś jestem i już mnie nie ma
Tonę razem z nocą w pocałunkach snu