Już nic

Kiedy noc zapomina ubrać się
Zapatrzeni w niebo widzą jej
Na guzikach gwiazd bezradne palce
Jeśli dzień nie przyniesie dobrych słów
Zaplątanych w ziemi milion głów
Poutyka gliną suche oczy
A ja uciszona tulę cię
Wszystko w nas ukryte jest

Nie nie rozdzieli już nic
Serc naszych dzwonników niepokornych
Nie nie rozdzieli już nic
Dusz w każdym królestwie tak samotnych

Jeśli sam nie odgadłeś dotąd się
Nie zrozumie nikt co w tobie jest
Tajemnicy strzegą głośne słowa
Zgubionego cienia dotknie cień
Zawiązuję oczy chwili tej
Coraz mniej powietrza między nami
A ja
Kołysana tobą tak
Jedno tylko teraz już wiem

Nie nie rozdzieli już nic
Serc naszych dzwonników niepokornych
Nie nie rozdzieli już nic
Dusz w każdym królestwie tak samotnych