Polakow

Mała kolorowa kulka
Która trochę świeci
Stąd w ciszy można
Zamknąć ją w pięści

Plamy oceanów
I kontynentów puzzle
Żadnych namiętności
I dookoła puste

Teleskopami wysyła
Strach w przestrzeń
Nawet strach się rozpuszcza
Na czterechsetnym kilometrze

Po czterystu dniach
Marzną wspomnienia
I kurczą się z tyłu głowy
Tamtego nie ma

I gdy zgasła ta kulka
Ostatnie słowa puszczone w nic
Byłyby moje

Bezradny strażnik
Nadaje dziecinną rymowankę
Enedue cześć
Enedue cześć
Enedue cześć