Πίσω τα Πάντα (Piso ta Panta)

[Intro]
Ξέρεις πώς πάει, ξέρεις ποιος είμαι

[Verse 1: ΤΝΤ]
Μυρίζει ακόμα Δεκέμβρης του '08 στο πετσί μου βαθιά
Δακρυγόνα κι ανάποδα γκλοπ στο κεφάλι στην πρώτη σειρά μια γροθιά (πάντα)
Κάτω απ' τα μάτια Maalox, τα μπουκάλια μπροστά μη μας πάρουν μαζί τους
Δεν αλλάζουν αυτά, αδερφάκο, αυτοί θα σκοτώνανε και το παιδί τους
Μας είπανε μεμονωμένα τυχαία περιστατικά τρομοκράτες (αυτοί)
Αυτοί που μες στη ΓΑΔΑ βασανίζουν εργάτες, της πόλης αντάρτες (αυτοί)
Τα κανάλια και οι δικαστές το ξέρουνε όλοι, το πράγμα βρομάει
Μα ποντάρανε και θα ποντάρουνε πάντα στο ότι ο κόσμος ξεχνάει
Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος, μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος κι οι επόμενοι μέσα στη θλίψη
Και το γράφουμε έτσι γιατί εάν ξεχάσουμε αυτό το κενό θα μας πνίξει
Έχουμε χρέος πρώτα σ’ εμάς, είμαστε εκείνοι που χάσαμε (χάσαμε)
Το αίμα κυλάει στο δάκρυ πια και πριν το σκουπίσεις, μαλάκα, γεράσαμε
Πήρα τα σπίρτα μου απόψε να κάψω όλα αυτά που φοβάμαι (αυτά που φοβάμαι)
Σκέφτηκα να ξαναζήσω αυτά τα καλά που θυμάμαι (αυτά που θυμάμαι)
Αυτά που γελάμε όταν τα συζητάμε τσουγκρίζοντας μπύρες τα βράδια
Εκείνα που κλαίγοντας πάμε μπροστά γιατί θέλουμε πίσω τα πάντα

[Chorus]
Εκτός εαυτού, αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια

[Chorus]
Εκτός εαυτού, αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια

[Chorus]
Εκτός εαυτού, αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια

[Verse 2: SXO]
Πέφτει σαν χιόνι ο σοβάς στο δωμάτιο, θα το κοιτάξω από αύριο (μάλλον)
Μη μου μιλάς άλλο με το καλό κι ούτε καν να σκεφτείς με το άγριο
Λαιμοί που τη φάπα χορτάσαν, γυρίζω στην πόλη και σέρνω το βήμα
Κι οι φάπες κομμένες γιατί έφτιαξα σβέρκο σαν γαλβανιζέ λαμαρίνα
Εδώ που τελειώνουν τα φράγκα της πρώτης πριν φτάσει η μέση του μήνα (εδώ)
Κι ακούς βογκητά και πνιγμένα ουρλιαχτά το πρωί πίσω από το αλουμίνιο
Λέω ό,τι βλέπω κι αυτοί μπερδεμένοι μιλάνε για flow και για rap (τι λένε, ρε;)
Γύρω μου φτώχεια κι ανθρώποι να ψάχνουν σε κάδους να βρούνε λίγο scrap
Κι απέναντι νοικοκυραίοι να τάσσονται πάντα αντίκρυ στη βία (Μπογδάνος)
Να σου κλωτσάν το κεφάλι με δύναμη πάνω σε μια τζαμαρία (Zackie)
Κι απέναντι μια ζαρντινιέρα και αίμα και η κρατική τιμωρία (Αυγουστίνος)
Ένας στο πάτωμα κι από πάνω να δέρνει μία διμοιρία (Μάγγος)
Σκάβουμε λάκκο να θάψουμε μέσα τα μάτσο επικίνδυνα πρότυπα
Καμία Ελένη μην πέσει νεκρή απ' την τοξική αρρενωπότητα (καμία)
Κανένας Θανάσης στο χώμα γιατί δεν του φτάναν για το εισιτήριο (κανένας)
Κανείς Κορκονέας αθώος ποτέ, γάμησε το δικαστήριο

[Chorus]
Εκτός εαυτού, αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια

[Chorus]
Εκτός εαυτού, αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια

[Chorus]
Εκτός εαυτού, αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού
Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού
Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια
Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια