Όσοι Αγάπησα (Osoi Agapisa)

[Verse 1: Buzz]
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά είναι όλοι μυστήρια τραίνα
Από αυτά τα τεράστια τα βραδινά που γυρνάν με τα φρένα σπασμένα
Κάνουν ταξίδια τα πιο μακρινά και σε μέρη απομονωμένα
Δε θέλουν να ζήσουν υποτακτικά και να φύγουνε μ' απωθημένα
Μ' εκείνα τ' απλά και καθημερινά με κρατάνε ανανεωμένο
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά εκτιμούν την ενέργεια που φέρνω
Δεν ανταλλάσσεται αυτό με λεφτά, δεν το θεωρώ δεδομένο
«Πιστεύω σε 'σένα και δε σε χορταίνω», αυτά να μου λες ν' ανεβαίνω
Πάρε δυο φίλους, πάρε δυο φίλες ούτε σκοτάδια, ούτε μαυρίλες
Πάμε να βγούμε, να κουνηθούμε, να χρεωθούμε, άντε να δούμε
Αυτό που με κράτησε ήρεμο είν' ένα πλάνο τρελό που πιστά ακολουθούμε
Πάμε να φύγουμε ένα πενταήμερο και να την κάνουμε όταν πληρωθούμε
Έμαθα πιάνεσαι από 'δώ κι από 'κει και σ' όλες τις μαλακίες σωπαίνω
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά με κρατάνε ενημερωμένο
Πρόσεχε πού λες και τι, ξέρεις γιατί, κάν' το για 'σένα
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά είναι όλοι τρελοί σαν εμένα

[Chorus: Buzz, Anser]
Όσοι αγάπησα μείνανε δίπλα μου να μοιραζόμαστε τα πρωινά (yuh)
Πριν ο χρόνος περάσει, προτού μας γεράσει, προτού μας πουλήσει φτηνά (φτηνά)
Τώρα πάμε ψηλά και κοιτάμε μπροστά, δεν αφήνουμε πίσω κανέναν (κανέναν)
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά είναι όλοι τρελοί σαν εμένα
Όσοι αγάπησα μείνανε δίπλα μου όταν βρισκόμουνα στο πουθενά ('να)
Και καταλαβαινόμαστε σίγουρα τι κι αν χανόμαστε προσωρινά ('να)
Τώρα πάμε ψηλά και κοιτάμε μπροστά και τους παίρνω μαζί έναν-έναν
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά είναι όλοι τρελοί σαν εμένα

[Verse 2: Anser]
Κι έχω αφήσει την πόρτα μου ορθάνοιχτη κι έχω δεμένα και τα δυό σκυλιά μου
Όποιος είναι να φύγει, να ξεκουμπηστεί, την αγάπη μου και τα φιλιά μου
Εδώ μείνανε λίγοι πιστοί στις βροχές, στους αγώνες και στις νηνεμίες
Δε μας ρίχνουν δέκα πανδημίες, δε μας γονατίζουν δέκα διμοιρίες
Όλοι εκείνοι που αγάπησα μιλάν με πράξεις κι ουρλιάζουνε με τις σιωπές τους
Δεν ξεχνάνε το χθες τους, όπου και να πήγαν, επέστρεψαν στις γειτονιές τους
Αν κυνήγησαν κάτι να ζήσουν ελεύθερα κι έντονα όλες τις στιγμές τους
Με μιά τσάντα στην πλάτη σε μήκη και πλάτη ταξίδια με τις μηχανές τους
Αν εκτίμησα κάτι σ' εκείνους; Ο τρόπος που φέρθηκαν προς τους γονείς τους
Πως τους στάθηκαν πλάι στις πιο παγωμένες και μαύρες στιγμές της ζωής τους
Άμα κράτησα κάτι απ' αυτούς; Πως ο νους τους δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια
Με εκθειάζανε πίσω απ' την πλάτη και για όλα τα λάθη με κράζαν στα μούτρα
Τώρα όπου κι αν πάμε μου βάζουνε πρίζες, τους βάζω τις μπύρες και τα έξοδα
Για τις νύχτες εκείνες που ξύπναγα μνήμες και με βγάζανε σε αδιέξοδα
Αυτοί γίναν παγόβουνα, εχθρέ μου, εκεί πάνω να ρίξεις τον Τιτανικό σου
Κάτι μάχες, πεδία απροσπέλαστα, εκεί μέσα να ζήσεις το Βατερλό σου

[Chorus: Buzz, Anser]
Όσοι αγάπησα μείνανε δίπλα μου να μοιραζόμαστε τα πρωινά (yuh)
Πριν ο χρόνος περάσει, προτού μας γεράσει, προτού μας πουλήσει φτηνά (φτηνά)
Τώρα πάμε ψηλά και κοιτάμε μπροστά, δεν αφήνουμε πίσω κανέναν (κανέναν)
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά είναι όλοι τρελοί σαν εμένα
Όσοι αγάπησα μείνανε δίπλα μου όταν βρισκόμουνα στο πουθενά ('να)
Και καταλαβαινόμαστε σίγουρα τι κι αν χανόμαστε προσωρινά ('να)
Τώρα πάμε ψηλά και κοιτάμε μπροστά και τους παίρνω μαζί έναν-έναν
Οι άνθρωποι που αγάπησα πραγματικά είναι όλοι τρελοί σαν εμένα