Όνειρα (Oneira)

[Verse 1:]
Μου λες πως είναι δύσκολο να χώνω όπως χώνω
Και το να γράφω ότι γράφω δυσκολότερο
Μα έχω για ιερό μου δισκοπότηρο
Ότι κάνω σήμερα να ναι από το χθες ανώτερο, το όνειρο

Βλέπεις με ρωτάγανε από μικρό παιδί:
«Τι όνειρα έχεις Ανδρικό για όταν μεγαλώσεις;»
Θ απάνταγα «να απάταγα χωρίς επιπτώσεις»
Μ απάνταγα «να πάταγα όπως θα ‘θελες να χώσεις»

Χάρηκα που βγάλανε τη δοτική απ’ τις πτώσεις
Μια πτώση λιγότερη να σκοτώσεις
Συνήθως σκοτώνει η πτώση, μα όποιος γραπώνει τη γνώση
Γλιτώνει πιθανότητες το σώμα να ματώσει

Μ’ ακόμα να βρω τον man να με νιώσει
Τόλμα πτώμα να με νιώσεις, χωρίς εκπτώσεις
Θα φάω φυλακή γιατί κλέβω τις εντυπώσεις
Όνειρο, με βλέπεις, μα δε πρέπει να ξαπλώσεις

Ότι πω κοιτώ να ‘ν το σωστό
Το καταφέρνω σ ένα ποσοστό
Όλα τα φέρνω στα μέτρα μου
Μετρώ τους τρόπους να κάνω τον λόγο μεστό

Το σφάλμα στο μέτρο το βγάζω σε κάτω από χιλιοστό
Τον στίχο κοιτώ να τον κάνω λοστό, που να σπα κάθε οστό
Όποιου θέλει πολλά απλά αφήνοντας σώμα καιρό καθιστό

Όλοι θα θέλαμε τζάμπα μισθό, όνειρο
Μα έτσι κρατάς όμηρο το όνειρο για κάτι πιο τολμηρό
Πέφτεις με τσιμέντο στα ποδιά μες στο νερό

Φτιάξε κάτι γερό, που να κρατήσει καιρό
Φτιάχνω πάντα κάτι να με κάνει να χαρώ
Κάτι που στο τέλος να ‘χω το μυαλό μου καθαρό
Δεν το καταφέρνω πάντα, κάνω ότι μπορώ

[Bridge:]
*λέξεις*

[Verse 2:]
Να μας πουν πως αλλάξαν μεριά
Πως πια το trap κάνει ξήγα σοδειά
Πως κάνουνε ραπ να τ ακούν τα παιδιά
Μ’ ακούν οι γονείς τους κι αυτό ειν’ η καύλα μου για

Να κάνω ότι κάνω για χρόνια
Όνειρο, να ‘μαι σ αυτό που αγαπώ μέχρι να δω εγγόνια
Μέχρι να φτάναμε να ‘χαμε τρία ψηφία μνημόνια

Kι αν η ζωή με γεμίσει λεμόνια, καλύτερα μην τα πετάξω
Καλύτερα απλά να τα στάξω, να πιώ ότι βγάλουν
Κι ότι κουκούτσι προκύψει στο χώμα βαθιά να το θάψω
Σε στίχο καλά να το γράψω, όταν φύγω ψηλά να πετάξω

Αυτό που λέω τέτοιες πίπες πρέπει να κοιτάξω
Πρέπει να με βάλω καλά κάτω να με κράξω

Μα πρέπει να το στάξω για να πάει πιο ψηλά
Και να πάει πιο ψηλά, όχι απατηλά
Όχι κίβδηλα και εφήμερα όνειρα
Παραπατώντας σ' απόνερα άλλων μέσ το ίδιο περιβάλλον

Φόβος και τρόμος των αντιπάλων
Ο τρόπος μου δίνει σε κόπο
Μα κόβει στο πόσο σφάλλω
Flow αιτία πονοκεφάλων

Το ποσοστό αυτών που κάνουν μάλλον χειρότερο ραπ
Ν αγγίξει το απόλυτο, το όνειρο μου μεγάλο

Κ είναι όνειρο πονηρό
Πιάνω τον κάθε κακόμοιρο για όμηρο
Παραληρώ που και που μα το δίνω ολόκληρο
Δε δίνω μία αν μοιάζει για πρόχειρο

Αποτελώ τον απόκληρο που χει για όνειρο
Να πιει απ το δισκοπότηρο
Ότι εργόχειρο φτιάχνω να γίνεται λόγος
Να κρύβονται κάτω από τον ποδόγυρο