K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
Τώρα πάλι στέκομαι εδώ
Και κοιτάζω εσένα να φεύγεις
Αν μπορούσα να βρω λέξεις
Και να σου κρατήσω το χέρι
Μα κοιτάζω αυτό το καιρό
Και θαρρώ πως θα βρέξει
Πάνω από ένα δρόμο ανοικτό
Εκεί που οι όλοι άλλοι έχουν τρέξει
Οι καρδιές μας χτυπούν
Σαν παιδιά που χωρίζουν το τέλος
Όλα αυτά που είχες πει
Τώρα μοιάζουν με ένα έρημο μέρος
Και σαν χρόνος γύρνα
Όλο αυτό που ποτέ δεν τελειώνει
Ένα τραίνο περνά και στο τέλος τις Γης ξημερώνει
Πάνω στη γραμμή περπατώ
Και κοιτώ το σύρμα να παίζει
Νιώθω πως η αγάπη είναι εδώ
Και δεν είναι πάθος μα στέγη
Που φιλάει δυο ανθρώπους στο φως
Και χωρίς αλήθεια δεν φεύγει
Σαν μηχανή σ' αγαπώ
Και είδα αυτή τη βίδα που φταίει
Οι καρδιές μας χτυπούν
Σαν παιδιά που χωρίζουν το τέλος
Όλα αυτά που είχες πει
Τώρα μοιάζουν με ένα έρημο μέρος
Και σαν χρόνος γύρνα
Όλο αυτό που ποτέ δεν τελειώνει
Ένα τραίνο περνά και στο τέλος τις Γης ξημερώνει
Οι καρδιές μας χτυπούν
Σαν παιδιά που χωρίζουν το τέλος
Όλα αυτά που είχες πει
Τώρα μοιάζουν με ένα έρημο μέρος
Και σαν χρόνος γύρνα
Όλο αυτό που ποτέ δεν τελειώνει
Ένα τραίνο περνά και στο τέλος τις Γης ξημερώνει