K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
K.Bhta
Μέσ' της νύχτας την ώρα
Ήρθε ο ξένος ακάλεστος
Για να αγγίξει τα στάχυα
Μέσ' το [?]
Τα παιδιά όλα ξύπνησαν
Και οι ψαράδες κοιμήθηκαν
Τα καρφιά όλα λύγισαν
Και η τύχη μας ράγισαν
Και απ' τα χέρια του έφευγαν πουλιά
Για να στείλουν μηνύματα
Τώρα όλα κινούνται αργά
Και όλο το μίσος γυρνάει στην φωλιά
Της εξουσίας οι [?]
Και όλα τα πάθη [?]
Τα κουτιά επιπλέον
Ξημερώνει απέραντα
Και στον πλοίον τις άκρες
Στέκει ο ξένος ανάμεσα
Τα ασημένια μας όνειρα
Στα θλιμμένα πτώματα
Θα μας βρουν στο κρεβάτι
Σαν τυχαία αποκόμματα
Και απ' τα χέρια του έφευγαν πουλιά
Για να στείλουν μηνύματα
Τώρα όλα κινούνται αργά
Και όλο το μίσος γυρνάει στην φωλιά
Της εξουσίας οι [?]
Και όλα τα πάθη [?]