Ο Πιο Δειλός Υπηρέτης των Θεών (O Pio Deilos Yphreths twn Thewn)

[Intro]
Όσα έχω δει, τόσα δίνω
Όσα έχω δει, τόσα δίνω
Όσα έχω πει, τόσα κρύβω να πάρει ο νους σου, να πάρει (λέει)
Όσα έχω δει, τόσα δίνω
Όσα έχω δει (τρία, δύο, ένα)

[Verse 1]
Όσα έχω πει, τόσα κρύβω
Όσα έχω δει, τόσα δίνω να πάρει ο νους σου, να πάρει
Γιατί σε ψάχνω αλλού όταν ξέρω ότι είσαι μέσα στο συρτάρι;
Γιατί φωνάζεις να γράψω για σένα;
Γιατί δεν κάθεσαι φρόνημα; Λέγε
Έχω καιρό να σε βάλω στο αίμα και μέσα απ' το ξύλο φωνάζεις "Ελευθέρωσε με!"
Η ομίχλη δεν φεύγει με τίποτα
Ιδρώσα πάλι στο δώμα και σφίγγω τα χέρια
Μουδιάζει το σώμα μου με ένα ρυθμό βασανιστικό και η μέρα μικραίνει
Η νύχτα γδέρνει τους τοίχους και φέρνει στην πόρτα μου φίλους της ώρας
Σαν ιθαγενείς με καλάμια στο χέρι
Γύρω απ' το ασήμι να κάνουμε κύκλους και τώρα

Ίσως το παράκανα, δεν πιστεύω σε θαύματα
Μα μάνα προσευχήσου το παιδί σου να ανακάμψει
Ό,τι με τρομάζει το αγαπώ, ό,τι με πλησιάζει το μισώ
Κι ομολογώ με έχει κουράσει
Γλύφω το δεκάευρω στην άκρη
Να κρατήσει μέχρι αύριο το μούδιασμα στο σούρωμα
Ερωτεύομαι τις φωνές στο κεφάλι μου
Και φέρομαι όπως θέλουνε χωρίς να αντιστέκομαι
Άρα που τολμάς να μιλάς για ευθύνες;

Έχω δυο μήνες να σε δω και μου 'χεις λείψει

[Pre-Chorus]
Είχα δυο μήνες να σε δω και μου 'χεις λείψει
Είχα δυο μήνες να σε δω και μου 'χεις λείψει
Είχα δυο μήνες να σε δω
Είχα δυο μήνες να σε δω και μου 'χεις λείψει

[Chorus]
Πως έφτασα πάλι ως εδώ;
Τι με τραβάει σε εσένα απορώ
Τι βρίσκω γοητευτικό στην αντανάκλαση μου στο ασημικό;
Το ρινικό μου οστό έχει λιώσει
Από Δευτέρα το πράμα θα στρώσει της λέω
Και χάνω τις μέρες επίτηδες
Ήθελες άλλα απ' αυτά που 'χω δώσει

[Verse 2]
Ακόμα λυγίζω στην πίεση
Ακόμα αστοχώ στην πιο δύσκολη επίθεση
Ακόμα αμύνεσαι
Ακόμα γνωρίζω ποια είσαι ακριβώς κάτω απ' την μεταμφίεση
Ακόμα φοβάμαι την πτώση
Ακόμα προσπαθεί να νιώσει
Ακόμα με ψάχνω στους τοίχους αντί να γεμίζω τους στίχους με γνώση
Ακόμα δεν έχω γλυτώσει
Ακόμα πεισμώνει
Ακόμα ό,τι σφίγγω με αγάπη, πεθαίνει
Ακόμα η γεύση του αέρα πικρή
Ακόμα εσύ στο τιμόνι
Ακόμα ό,τι φέγγει θαμπώνει
Ακόμη σαν πόρνη μου δίνεις αγάπη
Ακόμη τρυπώνεις στο δέρμα σαν πρόκα
Ακόμα σαν φώτα τυφλώνεις κι αν θες να φωτίσεις το δώμα
Ακόμα κοιτώ να γλυτώσω τελείως
Ακόμα πρωτίστως εμένα διαλύω
Ακόμα αναλύω τα πάντα πολύ
Ακόμα ό,τι γράφω γυαλί που καθρεφτίζει και κόβει
Ακόμη στο πόδι από χθες
Ακόμη δεν ξέρω τι θες
Ακόμα οι ουλές μου θυμίζουνε πίνακα
Ακόμα λίγο θα ζήταγα αν δεν είχες φύγει, που λες

[Bridge]
Θα σου πω το πιο κρυφό μου μυστικό
Ό,τι έχω γράψει το μισώ γιατί είναι εγώ
Ό,τι μου ρημάζει τον κορμό το νοσταλγώ
Σαν το φιλί της μάνας μου πριν μπω στον παιδικό σταθμό
Είμαι ο τελευταίος επιζών απ' του Ηρώδη το μαχαίρι
Ο μόνος που κατάφερε και άγγιξε το αστέρι του όταν αποφάσισε ότι δεν το θέλει
Ο πιο δειλός υπηρέτης των Θεών

[Chorus]
Πως έφτασα πάλι ως εδώ;
Τι με τραβάει σε εσένα απορώ
Τι βρίσκω γοητευτικό στην αντανάκλαση μου στο ασημικό;
Το ρινικό μου οστό έχει λιώσει
Από Δευτέρα το πράμα θα στρώσει της λέω
Και χάνω τις μέρες επίτηδες
Ήθελες άλλα απ' αυτά που 'χω δώσει