Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi

"Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi"
Na podstawie wiersza Juliusza Słowackiego " W pamiętniku Zofii Bobrówny"

Niechaj mię Zośka o wiersze nie prosi
Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci
To każdy kwiatek powie wiersze Zosi
Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci
Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci
Słuchaj - bo to są najlepsi poeci

Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone
Będą ci całe poemata składać
Ja bym to samo powiedział, co one
Bo ja się od nich nauczyłem gadać;
Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną
Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną

Dzisiaj daleko pojechałem w gości
I dalej mię los nieszczęśliwy goni
Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości
Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni
Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba
Wróć mi więc z kraju taką - jakby z nieba