Νέκυια (Nekyia)

[Intro: Marseaux, Marseaux & dPans]
Ο έρωτας μού είπαν αυτοκτόνησε
Δεν άντεξε μονάχα ο μισός μου
Ο Ήλιος μια μέρα δεν ξημέρωσε
Σκοτείνιασε σαν να 'χασα το φως μου
Ο έρωτας μού είπαν πως μας ξέχασε
Κι εσύ δε θα 'σαι πια δικός μου
Ο Πλούτωνας, μου είπαν, τον αγκάλιασε
Στα καλντερίμια τριγυρνά του Κάτω Κόσμου

[Verse 1: Brando]
Αγαπημένη μου
Αυτά τα χρόνια μακριά σου με σπρώχνουνε να γεράσω
Και μου 'πε η Κίρκη πως πρέπει για να σε βρω
Από τον κόσμο των νεκρών με το σκαρί μου να περάσω
Μα εγώ έχω μέσα μου στοιχειά και σκελετούς
Ένοχες κι έρωτες παλιούς που αργά με τρώνε
Τα έκρυψα όταν ουρλιάζουν, να μην τ' ακούς
Και τ' άλλα τ' άφησα πίσω στoυς Λαιστρυγόνες
Μα αλλάξαν τα χρόνια που αργοπορούσα
Πολλοί πως ξέχασα από τον λωτό ακούσαν
Πως δόθηκα σε μια σειρήνα στον σκοπό
Και πέθανα στα βράχια δίχως έμπνευση και μούσα
Μα εγώ παλεύω τη φουρτούνα και θα 'ρθώ
Σου 'πα ως την άκρη της γης πάω για να σε βρω
Μα το σκοτάδι του Άδη έχω κρύψει μέσα μου
Εκεί θα βρω του Τειρεσία τον χρησμό

[Chorus: Marseaux]
Θάλασσα, μάνα μου θάλασσα
Άνοιξε λίγο να μιλήσω με τον Άδη
Γιατί μου πήρε όλα εκείνα που αγάπησα
Και στην καρδιά μου πια έχει σκόνη και σκοτάδι

[Verse 2: Brando]
Ναι!
Εδώ το αίμα είναι πηχτό και μαύρο
Κυλάει ζεστό απ' τους κροτάφους των μανάδων
Που γεράσαν' πριν την ώρα τους
Γι' αγάπες πλανεύτρες κι έρωτες ψεύτες
Τον αιώνα καρτερούν και κοιτάζουνε τα ρολόγια τους
Εδώ είν' οι φίλοι μου, εδώ είν' οι εχθροί μου
Εδώ νανούρισα τους εθισμούς, τους φόβους, την ντροπή μου
Κι ανάμεσά τους, μάτια μου, τα μάτια σου είδα
Κι οι δαίμονές μου σπρώχνουνε μακριά την επιστροφή μου
Μη με κοιτάς, γαμώτο, μίλα μου
Πες μου ότι άργησα, πως με μισείς, μα μη μ' αφήνεις έτσι
Έλα, κάνε την πέτρα σου καρδιά
Ρίξε μια αχτίδα στο σκοτάδι
Πες μου ότι μ' αγαπάς, κι ας είναι ψέμα
Εδώ είναι Τροία και ο Ήλιος δε χαράζει
Σήκω, αγάπη μου, να φύγουμε, ο ζόφος δε σου ταιριάζει
Ίσως να σε θυσίασα για το ταξίδι μου
Αλλά όπως έγραψα για 'σένα άλλος δεν έχει γράψει

[Chorus: Marseaux]
Θάλασσα, μάνα μου θάλασσα
Άνοιξε λίγο να μιλήσω με τον Άδη
Γιατί μου πήρε όλα εκείνα που αγάπησα
Και στην καρδιά μου πια έχει σκόνη και σκοτάδι