Πέρσι Τέτοια Μέρα (Persi Tetoia Mera)

[Verse 1: dPans]
Έναν χρόνο πριν ανταλλάζαμε όρκους, αγάπες
Πού 'ναι όλα εκείνα όσα μου 'πες πως θα κάνεις;
Για λίγο γυρνά, πίσω κοίτα
Για 'μένα δεν έσβησε τίποτα, τι κι αν δεν είσαι πια ίδια (ε, ε, ε)
Χάνω χρόνο προσπαθώντας πίσω να σε φέρω
Ξέρεις πως μόνο εγώ τόσο καλά σε ξέρω
Τόσο πόνο έχεις κάνει να νιώσω, υποφέρω
Μα ορκίστηκα πως να σε ξεχάσω θα καταφέρω

[Verse 2: Brando]
Μεγάλα λογία ν' αγαπιόμαστε, θυμάσαι;
Όποτε χειμωνιάζει, ο βοριάς σ' αγκαλιάζει και δεν κοιμάσαι (και δεν κοιμάσαι!)
Σκούπισ' τα μάτια σου, αγάπη μου, τι φοβάσαι; (Τι;)
Πώς πέρασε ένας χρόνος να ρωτάς, μα μη λυπάσαι
Η μοναξιά με κυνηγάει στα σοκάκια σαν κατάρα
Και το στόμα μου φαρμάκι απ' τα τσιγάρα
Κι είναι, γάμησέ τα να θυμάσαι είναι
Πέρσι τέτοια μέρα σου 'χα πει «Δε θέλω δώρο, μόνο μείνε»

[Chorus: Marseaux]
Δε σε ρώτησα πού πας, είπες «Φεύγω», θα μου λείψεις
Και τα λόγια σου τα χόρεψε σαν φύλλα ο Βοριάς
Τώρα πια δε μου μιλάς και παλεύω με τις τύψεις
Γιατί πέρσι τέτοια μέρα μου 'χες πει πως μ' αγαπάς

[Verse 3: Geo RVSD]
Κάποιος μου χρωστά μια εξήγηση για πέρσι
Που δεν ήμουν στου μυαλού μου τα καλά
Κάνω λάθη τόσο σπάνια που τους φαίνεται συχνά
Πνίγομαι πάντα στα ρηχά, επιβιώνω στα βαθιά
Πέρσι ο ουρανός δεν είχε τέτοια χρώματα
Δεν είχα συνηθίσει να κοιτάω πατώματα
Δεν είχα βάλει στο τετράδιο τελεία
Είχε άπλα μικροσκισίματα, ερωτήματα και κόμματα

[Verse 4: Brando]
Στα διάφορα που γράφω για 'μάς είναι η διαφορά
Φόρα τη μάσκα σου απόψε, δε μ' αφορά
Γυρνάω στο κέντρο μεθυσμένος λίγο πριν τη συμφορά
Γιατί η φορά του ρολογιού δεν αλλάζει κι ο δείκτης μόνο προχωρά
Ζήτημα να θυμάσαι τα μισά
Κι εγώ μισώ πόσο με νοιάζει και μπερδεύω τα ποτά
Που πέρσι τέτοια μέρα τσούγκριζες μαζί μου, δεν κοιμάμαι
Του χρόνου τέτοια μέρα ίσως και να 'μαι καλά

[Chorus: Marseaux]
Δε σε ρώτησα πού πας, είπες «Φεύγω», θα μου λείψεις
Και τα λόγια σου τα χόρεψε σαν φύλλα ο Βοριάς
Τώρα πια δε μου μιλάς και παλεύω με τις τύψεις
Γιατί πέρσι τέτοια μέρα μου 'χες πει πως μ' αγαπάς

[Bridge: Marseaux & dPans]
Να 'ξερες πόσο μου λείπεις (να 'ξερες πόσο μου λείπεις)
Όλα όσα ζήσαμε εμείς (όλα όσα ζήσαμε εμείς)
Οι ενοχές μου με πνίγουν (οι ενοχές μου με πνίγουν)
Που φταίω που δεν είσ' εδώ

[Chorus: Marseaux]
Δε σε ρώτησα πού πας, είπες «Φεύγω», θα μου λείψεις
Και τα λόγια σου τα χόρεψε σαν φύλλα ο Βοριάς
Τώρα πια δε μου μιλάς και παλεύω με τις τύψεις
Γιατί πέρσι τέτοια μέρα μου 'χες πει πως μ' αγαπάς