Mucize

Sende bu gün yolcusun, sende bu gün çok dolusun
Sende bu gün uzak dur, sende bu gün yorulursun
Diz kapakların artık kaldırmıyor onca yükü
Dudakların anlatabilir hangi yöne savruluyorsun

Karnın aç bir şeyler yemek için çabalıyorsun
Hayatta kalıp nelerin beklediğini merak ediyorsun
Kimin ile konuşursan aynı cümlelerle başlıyorsun
Aynı şeyleri duyuyorsun, aynı şeyleri görüyorsun

Götürdüler gidenler bir çok şey,(çok şey)
Güven duygunu zedelerler rahat değilsin anlıyorsun
Monotonluğun doğurduğu bu bıkkınlıktan kaçıyorsun
Ağaç olup kök salmak gibi -uzak yaşıyorsun

Her bahar aşık olup tekrar yeniden doğuyorsun
Fakat bütün o yükleri ayakların taşıyamıyordur
Tabakanın içinde kaçak sigaralar, yanmayan bir
Çakmak (çakmak), yanmayan bir lamba

Keyif veren fısıltıları duyamıyorsun artık
Ölüme inat yeniden tutunmaya çalışıyorsun
Ama bir kanadın kırık yenileyemiyorsun
İki sokak daha yürüsen yorulup orada kalıyorsun

Orada yatıyorsun soğuk işlemiyor vücuduna
Hayatından memnun olduğun herkesi çıkarıp atıyorsun
Düş görüyorsun kabusa dönüştürüyorsun
Hassas kalbinden vazgeçemiyorsun

Hoşça kal diye başlayacağın bir sabah düşlüyorsun
Seyircisi de sensin onun senaristi de sensin
Yönetmeni de sensin prodüktörü de sen
Bazen gelen şiddetli ağrılardan yere düşüyorsun

İçine birikip dışındaki sessizliği yeniyorsun
Tebessüm ediyorsun artık duyduklarını görüyorsun
Farkında olmadan yavaş yavaş büyüyorsun
En yaralı zamanlarda bir mucize bekliyorsun