Çare Yok

Yer altının en altında ter attım ben olsun
Yer altının en altında kavgalarımız oldu
Yer altından emanet kredi doldu ne olsun
Borcumuz oldu hayatımızın bir parçasında olsun

Yaşım ufaktı bana göre gurbet falan hikayeydi
Kavgalarla başladığım bir yolculuk hepsi şahibeliydi
Yüreğinde ki sancıları ben bayramlarda hissederdim
Darda kalırım abilerim falan hiçbiri beni görmezdi

İçimdeki sevginin nefrete dönüştüğünü belirlemiştim
Sürgün edilmiş gibi bir halim vardı garipsemiştim
Cehennem dediğimiz yerde korkularımı gizlemiştim
Çekmekle de bitmiyordu acılarımla bütünleştim

Gönyemiz mi şaşırmıştı be kavgalar falan bir garipti
Bilmiyorum, belki duygusal tarafımın da katiliydim
Anlamıyorum beni öldüren katilin mi gölgesiydim
Gurbet adını koydum ona ıslah evinin kendisiydi

NAKARAT:
Çare yok yatacağız cezamızı
Silmiyor kaderimin yazısını

Öfkelenmek çare değil dindirmiyor hasretimi
Memleketimi özlüyorum da kavgalar hala bitmedi
Sevdalanır insanlar karlar falan erir belki
Sancılanır mezarında haksız ölen garip biri

Meydan okur o ortamların abeci çocukları
Yine de umutlarını rüyalarına bağlıyordu insanın
Cehennemden beteri yani yangın sarar etrafını
Kirpiklerime saplıyorlar oklar falan ne yapmalıyız
Sahip çıkın aşkınızı kirletmeyin hapsetmeyin

Yağmur falan damlıyordur üstünüze telaş etmeyin
Ben öderdim bedelini yılların artık sabretmeyin
Kanar ruhunun en can alıcı saatlerine güvenmeyin
Baktım kara amına koyayım dört duvar her yer parmaklık

Bekle anam bekle gelirim elbet önümüz aydınlık
Demir kapılar kilitlenirdi erkenden sayılacaktık
Aslında planı bu gece birileriyle paylaşacaktık

NAKARAT:
Çare yok yatacağız cezamızı
Silmiyor kaderimin yazısını