Może To Morze?

[Zwrotka 1]
Gryzł długopis jakby to był jedyny ślad jaki może pozostawić po sobie
Potrafił pisać ale słów nie posmaruje masłem
Oprócz pisania miał zdrowie nadwątlone przez czas
Naznaczone niepowodzeń pasmem
Złość go dopadła, pamiętał jak pierwszy raz dał się jej ponieść
I rzucił się do gardła jak wilk do owcy
Sumienie mówiło: „płonie” stawał się obcy
Wydawało mu się że nie ma miejsca dla niego
Że nigdy nie zostało stworzone, że dom był daleko po za domem
A może zbyt długo mieszkał sam w sobie
I teraz piętra domu się waliły.. o nie!
Czasem w uśmiechu dziecka widział fałsz.. kretyn
Znał smak słów które nigdy nie powinny być wypowiedziane
Smak kobiety… potrafił chwile chwytać
Gdy budził się nad ranem z ruchu chmur czytać
Kiedy myślał to czasem tylko o sobie
Podpowiadał i czekał co zrobię
A może nigdy nie istniał
A może jest tanim chwytem reklamującym nie wiadomo co
A może niektórzy myślą że jest mną!

[Refren]
Może to i kicz i szok i nie ma sensu
Może to nie Hitchcock a życie jest mistrzem suspensu
Może i mój dom jest daleko po za domem
Może… morze jest wielkie i słone
Może to i kicz i szok i nie ma sensu
Może to nie Hitchcock a życie jest mistrzem suspensu
Może i mój dom jest daleko po za domem
Może… morze jest wielkie i słone

[Zwrotka 2]
Starał się myśleć, że świat nie ogranicza się do czterech ścian
Choć tak bardzo lubił w nich przebywać, może bał się zmian
Może bał się bywać, teraz chciał być tam, bo ile można się ukrywać
Za długo słuchał jak słowo marnują jak plują i trują jak knują
Próbując łączyć słowa nie pasujące do siebie
Tworząc krzyżówki Morskiego Oka i wiejskiej gnojówki
Jak biorą pióra i maczają je w strychninie
Od tej trucizny nie mógł się ruszyć jakby urodził się na minie
Mówili o wartościach, które nie mają dla nich żadnej wartości
A może to on był głuchy i ślepy może od tej złości
Odwróciły od niego bieg nawet planety
A może świat wisi na sznurowadle jak u Fisza
A może jak Eldo mówił o diable miał na myśli ziewającego w oknie Dziwisza
A może to urojenia jakiegoś neurotyka
A może po prostu anty-logika
A może ta cała płyta nie powinna się wydarzyć
A może nikt nie zdoła nawet jej zauważyć

[Refren]
Może to i kicz i szok i nie ma sensu
Może to nie Hitchcock a życie jest mistrzem suspensu
Może i mój dom jest daleko po za domem
Może… morze jest wielkie i słone
Może to i kicz i szok i nie ma sensu
Może to nie Hitchcock a życie jest mistrzem suspensu
Może i mój dom jest daleko po za domem
Może… morze jest wielkie i słone

[Zwrotka 3]
A może kobiety lekkich obyczajów spuszczają głowę, bo mają myśli zbyt ciężkie
A może ja mam wisielczy humor i też w dole jest moje miejsce
A może ten krzyk to, dlatego jest na wagę złota
Bo to nie kot a czarna droga przebiegła kota
A może, dlatego konfesjonał jest z czarnego drewna
By nie było widać wylewającego się błota
A może, dlatego że myśl jest ulotna i zwiewna tak trudno nadać jej odpowiednią formę
Może świat jest bez granic, boję się przejść, dostanę za nic w mordę
A może to jest przerost formy nad treścią
A zresztą! Co z resztą? Chuj z resztą i wiesz, co
Może zamiast róży dam ci pokrzywę przecież też parzysz
Może potem podleję ją piwem może właśnie o tym marzysz
A może nigdy myśli na papier przelać mi się nie uda
Może to mistyfikacja, a może nawet nie jej próba
A może ktoś pomyśli, że cała płyta będzie taka, jest w błędzie!
I tu znika „może”, może morzu nie równe, może nigdy morzem nie będzie

[Refren]
Może to i kicz i szok i nie ma sensu
Może to nie Hitchcock a życie jest mistrzem suspensu
Może i mój dom jest daleko po za domem
Może… morze jest wielkie i słone
Może to i kicz i szok i nie ma sensu
Może to nie Hitchcock a życie jest mistrzem suspensu
Może i mój dom jest daleko po za domem
Może… morze jest wielkie i słone