Morze

Tuż obok mnie, tuż obok mnie
Obok mnie, obok mnie
Za oczami morze pełne łez

Tuż obok mnie, tuż obok mnie
Tuż obok mnie, obok mnie
Za oczami skryte morze pełne łez

Tuż obok mnie, tuż obok mnie
Tuż obok mnie, obok mnie
Za oczami morze pełne łez

Tuż obok mnie, tuż obok mnie
Obok mnie, obok mnie
Za oczami skryte morze łez

Ulice płyną deszczem
Te oczy kryją sekret
Ktoś trzyma czyjąś rękę bez sił
Miał marzenia jak ty, dziś zostały mu sny

Na klatce fetor, szczyny, inwalidzki wózek
Matka i syn, codzienność, zsyp niedomytych złudzeń
13 rok mija, choć na chwilę pragnie uciec
Znów kwitną bzy, ona przesadza swą uschniętą różę

Nikt nie zapyta, czy może jakoś pomóc?
Uchyla ciężkie drzwi, pasterz na moście Awinionu
Czasem braknie tchu, lecz nie uskarża się nikomu
Tylko jej anioł astróż zna tajemnice tego domu

Nocą za ścianą obłędny krzyk
Budzi skrzypienie balkonu drzwiami
Przez okno wpada od peta dym
Zjada ją stres, pragnie go spalić
Czasami widzę, gdy roni łzy
Nigdy nie słyszę z jej strony żali
Po cichu, samotnie dźwiga swój krzyż
Niech nikt się nie waży przeliczyć ofiary

Ref:

Mijam ich gdy idę przez szpital
Z córką na nogi rehabilitację
Niczym labirynt szpitalny korytaż
Echa obcasów nie słychać tu raczej

Współczuję rodzicom te dzieci warzywka
Bezwładne jak towar na sklepowej taśmie
Podziwiam ich miłość, szacunek dla życia
Bez nagród medali #superbohater

Kto nie dał życia, niechaj go nie odbiera
Czytam w kronice, znowu tuż obok, zbrodni oblicze, grecki teatr
Raj utracony, zgłuszony głos sumienia
Dylemat, spokój czy poświęcenie, dźwiga swe brzemie niczym Medea
Źródła tęsknoty, cmentarna aniołków aleja
Szepty zwątpienia w mroku nocy, czy im nie zimno w tych lekkich odzieniach ?
Zostały głosy, wiatr kładzie kłosy, ziarna w plewach
Radosny śpiew dzieci jak skrzydlate ptaki, co dostąpiły zbawienia