Μόνοι στo Σύμπαν (Monoi)

Είναι η Δευτέρα Παρουσία μου
Άρωμα Αβάνας στο αλκοόλ και την ουσία μου
Άγγιγμα μάνας στο μυαλό και την άνοια μου
Κι ένα φιλί πουτάνας, φτηνό, εύφημος μνεία μου
Πάντα έχεις θέληση να δεις την έκλειψη
Σκέψου πως θα ΄ταν η ζωή σου όμως χωρίς φως κι εξέλιξη
Χωρίς την έφεση ν΄αλλάξεις τα πάντα
Σαν τα λεπτά που κάνουνε μέρα σου όλα τα βράδια
Γέννηση απ’ το θάνατο, μια εξαίρεση στο άπειρο
Επένδυση που όλα στα δίνει με στοίχημα ελάχιστο
Είμαι στο θρόνο σαν τον Δία που μεθά στιγμές και πάθη
Είναι το νέκταρ κι η αμβροσία του
Το πόδι μου στη Γη το ένα, τ’ άλλο στο γαλαξία μου
Κι ο στίχος μου, στάχτη από πολύτιμα βιβλία αφού
Λαθρεπιβάτης η ελπίδα στα ταξίδια μου
Το ζεστό χάδι που λιώνει τη Σιβηρία μου
Κι ακούω το Γιάννη να μου λέει για “γιορτές”
Και που βρίσκονται “οι δικές μου κοντινές Αμερικές”
Κι έχω την ίριδα μου το ζενίθ να βλέπει
Δεσ’ τε τις ζώνες σας τώρα η πτήση φεύγει
Είναι το άλμα κατακόρυφο και γρήγορο
Η ώρα τρέχει, πάρα πέντε - ανοίγω αλεξίπτωτο
Πολλών βολτ ηλεκτροσόκ σε λήθαργο
Δεν έχω φίλο ούτε ξέρω κανέναν Ίκαρο
Εδώ δεν πέφτουμε, εδώ βαστάμε, στέκουμε
Μας μάθαν να πετάμε, είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε
Και βρείτε άστρα μα ονομάστε τα αλήτες
Μια ανάσα μου, φιλί της ζωής σε νέους πλανήτες

Hook x2:
Μόνοι στο σύμπαν, ψηλά, γυρνάμε μόνοι
Μια λάμψη, ομίχλη από αστρική σκόνη
Μετεωρίτες κομμάτια, πέφτουμε όλοι
Κομμάτια πέφτουμε όλοι

Ο πρίγκηπας έχει τα μπλουζ του
Άλλη μια νύχτα αγκαλιά στους ουρανούς που
Είναι μια νίκη εφ όσων χαράξει η μέρα
Κι ανεμίζει pole position , βασιλιάς μες στη σκακιέρα
Πέφτουν οι μάσκες όταν χάνεις τον αέρα
Σαν τις τελευταίες μάρκες στην τσόχα που κάνεις πέρα
Ειν’ η τροχιά μας μες στο άγνωστο μια πτήση
Σ΄ένα μαύρο κουτί μέσα ό,τι το πεπρωμένο κλείσει
Και στο γαλάζιο εξατμίζονται οι γραμμές μας
Εξαγνίζονται οι ψυχές μας από εξ επαφής βολές μας
Έτσι ειν’ κι οι σχέσεις, νόμος της έλξης
Είμαι ο Ήλιος σου Σελήνη αν στο φως μου θα πιστέψεις
Ο χρόνος θέλει κόπο για το τι στιγμές θα μείνουν
Στο ποτήρι 12 έτη, άλλη γεύση σου αφήνουν
Είμαι στο peak μου, όλοι μαζί μου
Σπάει ταμεία στην πρεμιέρα η αστρική προβολή μου
Μόνοι στο σύμπαν, ψηλά, γυρνάμε μόνοι
Μια χορωδία κοσμική σ΄ένα μπαλκόνι, χωρίς ασφαλείας ζώνη
Είμαι “ο βασιλιάς της σκόνης” που το “ξύλινο σπαθί” του υψώνει

Hook x2:
Μόνοι στο σύμπαν, ψηλά, γυρνάμε μόνοι
Μια λάμψη, ομίχλη από αστρική σκόνη
Μετεωρίτες κομμάτια, πέφτουμε όλοι
Κομμάτια πέφτουμε όλοι