Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Tulia
Mizerna, cicha, stajenka licha
Pełna niebieskiej chwały
Oto leżący, przed nami śpiący
W promieniach Jezus mały
Nad nim anieli w locie stanęli
I pochyleni klęczą
Z włosy złotymi, z skrzydła białymi
Pod malowaną tęczą
I oto mnodzy, ludzie ubodzy
Radzi oglądać Pana
Pełni natchnienia, pełni zdziwienia
Upadli na kolana
Wielkie zdziwienie:wszelkie stworzenie
Cały świat orzeźiony;
Mądrość Mądrości, Światłość Światłości
Bóg - człowiek tu wcielony!
Oto Maryja, czysta lilija
Przy niej staruszek drżący
Stoją przed nami, przed pastuszkami
Tacy uśmiechający