Μια Ζωή στα Σύννεφα (Mia Zoi sta Sinefa)

[Verse]
Όπως και άλλους, με πληγώσανε
Γι' αυτό να μην μου πεις πώς ονομάζεσαι όταν θα συστηνόμαστε
Δείξε μου ποιος είσαι και θα κρίνω εγώ αργότερα
Αν όντως σου ταιριάζει το όνομα που σου δώσανε
Άκου, περνάνε οι μέρες από πάνω μου
Σχολή - σπίτι, αγάπη μου
Προσπαθώ να βρω τρόπο για να στρώσω το πλάνο μου
Όμως είμαι στα κάτω μου
Σκοτώνω για την μάνα μου, όσο εύκολα θα σκότωνα την μάνα μου
Εν πάση περιπτώσει
Τι να κάνεις την πτήση δίχως πτώση;
Τι να κάνεις για μια ζωή στα σύννεφα;
Δεν ήξερα το πότε Πηνελόπη, μα το ότι θα με προσγειώσεις κάποτε, να ξέρεις, το περίμενα
Η επαφή πονάει, όχι το τελικό χτύπημα
Δεν είχαμε επαφή, λες να πονούσε το τελείωμα;
Το τελευταίο κοίταγμα έχει όλες τις δυνάμεις μου
Καθώς είσαι η νηρηίδα που μου έκλεψε την τρίαινα
Όμως τελικά τι είναι πιο εύκολο;
Το να καταλάβεις ότι κάποιος αξίζει, ή ότι δεν αξίζει;
Δεν θα επέλεγα το δεύτερο γιατί χρόνια προσπαθώ
Να με πείσω ότι δεν άξιζες ούτε ένα δεύτερο
Έχω το ελεύθερο να πιάσω τον Αλέξανδρο απ’ τα μαλλιά
Αλλά μόνο εγώ και να του δείξω τι έχει κάνει σκατά
Κανένας άλλος, άρα κρίνε με μουσικά
Το ποιος είμαι είναι δική μου δουλειά, και μόνο