Mesele

[Verse 1]
Kafamda düşünceler, sade bana mı hüzün keder?
Hayallerim tek çıkarım, yoksa duramam üzülmeden
Bahçeli bi' evim var, karım ve çocuklarım
Mutlu hayat tablolarımın hepsi bugün düşümdeler

7 yaşında bitti hayat. Yediğim dayakları
Ben hatırlarım yalanların yaşantımda bayat kalır
Ekmeğim bayatladı ve kalem kağıdım ayaklanır
Gidecek yol kalmadı yine de yürüyo' ayaklarım

Ben kimim anlatayım... Ya da boş ver
Anlatsam anlamıycan, o yüzden boş ver
Sen nasıl şekil verdiysen beni öyle biliyo'sun
Ben babamın oğluyum lan, Anadolu'nun yiğidosu!

Klasik rapçilerin kalibresi ve merceği
Beni gösteremez. Yanlış eleştiri götürür gerçeği
Sen sus biraz da dinle, çok umrunda değil biliyorum da
Bazılarının hiçbir şeyi bazılarının her şeyi

Aslında mesele garip rüyalarımın örneğinde bi' kare var
Ve benim o benim, siz onu görmeyin
Uykusuz gözlerimde eskilerimin hatırası
Çocukken büyümek isterdim şimdiyse ölmeyi

Sen tanımadan eleştir beni, açıldı iyice çenen
O mazlum bildiklerin samanlıktan iğne çeler
Bizim 2 dal sigaramız var; birini şimdi, birini sabah
Kartonum yatak, parkam battaniyem. İyi geceler

[Hook] (x3)
Bu mesele derin mesele, benim mesele, bilinmese de
Sesim ezele gidiyo' sen de bu dert çıkıp benim desene
(Diyemezsin!) Bu mesele benim sanki gökyüzü
Dinlediğin parça değil rap'in hayatı öyküsü