Man Hameye Tou

بی تو به سامان نرسم ای سروسامان همه تو
ای به تو زنده همه من ای به تنم جان همه تو
من همه تو تو همه من او همه تو ما همه تو
هرکه وهرکس همه تو ای همه تو آن همه تو
من که به دریاش زدم تا چه کنی با دلِ من
تخت تو و ورطه تو ساحل و طوفان همه تو

ای همه دستان ز تو و مستی مستان ز تو هم
رمز نیستان همه تو راز نیستان همه تو
شور تو آواز تویی وقت و شیراز تویی
جاذبه ی شعر تو جوهر عرفان همه تو
همّتی ای دوست که این نامه ز خود سان بکشم
ای همه خورشید تو و خاک و باران همه تو

بی تو به سامان نرسم ای سروسامان همه تو
ای به تو زنده همه من ای به تنم جان همه تو
من همه تو تو همه من او همه تو ما همه تو
هرکه وهرکس همه تو ای همه تو آن همه تو
من که به دریاش زدم تا چه کنی با دلِ من
تخت تو و ورطه تو ساحل و طوفان همه تو