Külfet

(Verse)
Neden bu naftalinli sandığın esareti..sadık ol bu ellere kelamda gül nezaketi..
Zatüre bi pencereden manzaraya seyran..karanlığın gözü içeride, külfetim bu sayfam..
Kolayda değildi cümlem üstü yığılı kapalı sandık..iç taraftan buğulu gözlerim: akarsu yatağı..
Deklanşörümde parmağıma kramp hep yalancı yüzleri çekmeye artık tahammülüm kalmadı..
Bebekti ruhum kapıma terkedildiğinde saf siyahtı kundağı..gün batımlarında dev duvarlarımın karanlığıyla dindi açlığı..
Sindi yutağa gölgeler..renkten intifa ederek ezdiler beni..
Karda bir tebessümün izinde avcı hüzzam, ardı buz bi dağ..doruktaki sevinç riya, etekte kanlı panaromama istinaden..
Nerdesin e cevap nerdeyim de örtülü..çivinin acı çeken o başı da bendim acıtan ucu da..
Tenimde kış da olsa bin yılanı zuhrederdi buhranın..artığımdan hüzün ayıkla..
Ah sharapnell im..ezberinde yer beğenmedi huzur bu 19 luk mazinin..

(Nakarat)
Tülle sardım ayıbı, kül de yandı en fakir günümde..
Gözümde ferah o yol, kimine külfet..
Rüzgarla kapanmayan yılan izleri çölümde..
Panikte geceme sualler emanet..