Κάτω Από Την Ακρόπολη (Kato Apo Tin Akropoli)

[Verse 1: Koraki]
Πάμε
Aπό πόλη σε πόλη, πάρκο σε γειτονιά
Tα παιδιά γυρνάνε την νύχτα
Kολλάνε αυτοκόλλητα κατά σειρά, κατά ρυπάς
Καταραμένο το σπέρμα που γέννησε εμάς
Κατάλαβα τι πουλάς σε εμάς
Πίσω να πας, πίσω άμα θέλεις να φας μπας και κάτσεις
Ακόμα να πιάσω τι θέλουν από 'μας οι μπάτσοι, ακόμα
Στον δρόμο με βλέπει, να δω, θα με προσπεράσει, ακόμα
Εδώ η εποχή δεν μας έχει αλλάξει (άιντε)
Ακόμα rapάρουμε μέχρι ο Ήλιος να σκάσει
Σκάω, καίω τα μυαλά μου σε αυτά κάνουνε γκέλα
Έφαγα την stop, πού να δω την ταμπέλα;
Έλα, μεθάμε και λέμε πολλά, κάποιοι το λένε τρέλα
Μεθάμε και κάνουμε λάθη, όπως αλήτες ψαρώνουν στην σέλα (gr)
Μεθάμε, πολλοί δε μιλάμε, πηγαίνουμε στο σπίτι
Προβλήματα ξερνάμε, πάμε (πάμε)
Ώρες-ώρες κάνε κάτι αναλαμπές, ξέρω το κατάλαβες
Βλέπεις, οι γυναίκες είναι παλαβές, τί τα θες; (τί θες;)
Τη θες να αγαπήσεις κι αυτή σου ζητάει μυτιές
Να πάει στο κλαρίνο να πιει δυο γραμμές
Να φύγει το στρες, να ξέρεις δεν φταις

[Chorus: Eleuthero Pneuma]
Rap του 90’, καπνογόνα για όσους κρατάνε ακόμα
Γραμμένη κάθε ρίμα σ' αυτό το CD
Σ' αυτό το live, η πόλη βράζει απόψε
Γιορτάζουν μαζί μας τα πάρκα κάτω απ’ την Ακρόπολη
Rap του 90', καπνογόνα για όσους κρατάνε ακόμα
Γραμμένη κάθε ρίμα σ' αυτό το CD
Σ' αυτό το live, η πόλη βράζει απόψε
Γιορτάζουν μαζί μας τα πάρκα κάτω απ' την Ακρόπολη

[Bridge: Eleuthero Pneuma]
Ζάλα και τούμπα να δεις κατρακύλα
Να-να δεις κατρακύλα

[Verse 2: Eleuthero Pneuma]
Μ' αγαπάνε τα πάρκα στην πόλη μου
Γιατί κάνω τον πόνο τους λόγια
Για περίεργα κορίτσια και αγόρια
Που στα σπίτια τους τραβάνε ζόρια
Όσο παίζουμε από τα ηχεία σου
Μες' το δωμάτιο ή μες' το σαλόνι σου
Στην υγειά σου θα λέμε, αδερφάκο
Αφού είσαι μαζί μας να μην νιώθεις μόνος σου
Σε είδα να κάνεις freestyle στο πάρκο
Μου θύμισες έμενα πριν δέκα χρόνια
Μου ’πες ότι το λατρεύεις
Και θα ’θελες να 'σαι κοντά του αιώνια, ευχή και κατάρα
Δεν ξέρω αν το ζούνε και άλλοι rapάδες παρόμοια
Για να φύγουν οι πρόκες απ’ το μαξιλάρι τα βράδια rapάρω ακόμα
Ζάλα και τούμπα να δεις κατρακύλα με τα τσογλάνια από τον ποταμό
Από το "Έλα μαζί μου, μπορώ"
Ως το "Δεν μπορώ, βγάλε με έξω από εδώ"
Είναι γαμώ τα παιδιά ο Θανάσης, μα καταστρέφεται με τον καιρό Σαν τον κοπρίτη τη νύχτα γυρνώ
Μα ξέρω να δένομαι και ν' αγαπώ
Να 'ναι καλά όσοι φύγανε
Να 'ρθουν οι επόμενοι να δώσω πάλι τα πάντα
Δεν αλλάζω μουνιά για κανέναν (ποτέ)
Πόσο μάλλον για άψυχα φράγκα
Έχω ανάγκη να πω για τις φρίκες μου
Κι έχουν ανάγκη να ακούσουν για αγάπες
Μα οι φρίκες γεννιούνται από λάθος ανθρώπους
Κι από αγάπες πουτάνες
Ζάλα και τούμπα να δεις κατρακύλα με τα τσογλάνια από τον ποταμό
Τί να σου λέω ανησυχώ, μ’ έχει σταμπάρει η αράχνη καιρό
Μες' το κεφάλι μου σου 'πα τα πάντα, κι άμα δεν τα 'γραφα
Σου 'πα τρελάδικο θα 'μουνα
Φάρμακα θα 'παιρνα
Κι άμα δεν τα 'παιρνα, σίγουρα κάποιον θα δάγκωνα

[Chorus: Eleuthero Pneuma]
Rap του 90', καπνογόνα για όσους κρατάνε ακόμα
Γραμμένη κάθε ρίμα σ' αυτό το CD
Σ' αυτό το live, η πόλη βράζει απόψε
Γιορτάζουν μαζί μας τα πάρκα κάτω απ' την Ακρόπολη
Rap του 90', καπνογόνα για όσους κρατάνε ακόμα
Γραμμένη κάθε ρίμα σ' αυτό το CD
Σ' αυτό το live, η πόλη βράζει απόψε
Γιορτάζουν μαζί μας τα πάρκα κάτω απ' την Ακρόπολη