Kaldırım Çiçeği

[Verse 1: Kodes Kahra]
Senin için hayatın anlamı kaç kâğıt parçasından geçer
Süslü caddelerin ışıklarında kiralık bir bedensin sadece
Umutların, hayallerin hiçbir önemi yok ki konuşsan da
Dinleyenin, sırdaşın ancak birkaç saat için var anlasana
Her gecenin sonu gelecek tabi ki
Her sabah aynı şehri gönlüne yıkabilmek ne kadar zorsa
Gökyüzüne bakıp içlenmek o kadar kolay
O kadar yalan, o kadar masumdur
En azından borcundur kendine
Kendini sevdirircesine bir oyun oynarken
Hayat güzeldir sence yalan
Kördüğümleri çözmekle geçsin günler geceler
Ardı ardına tükenirken soldun sen sebepsizce
Uçurum yok bu şehirde yüksek binalar intihar habercisi
Bastığın her kaldırımda bir çiçek; her biri ölmeyi beklerken
Şimdi ruhunu bırak gül kuruttuğun o defterlerinin arasında
Adımlarını takip et ve çek git sokakların en karanlığında
Üç kuruş etmeyen insanların gölgesinde bıraktığın şu resmin
Ya da geçmişinde kimin içinde yazılıdır unutturduğun o ismin

[Nakarat: Sorgu & Kodes Kahra]
Makyajı akmış şehrimin suratını yıkamak ister misin
Tertemiz sabahlarda güneşin tebessümünü özlemez misin?
Hayal edebilir misin bedeninden geçen zaman izlerini
Böylesi var mıydı rüyalarda hatıraların gizlediği?

[Verse 2: Sorgu]
Sor bana her şeyin suçlusu zaten benim
Ya sen sor bana sebep neydi
Oysa o parlak caddeler senin hayalindi durumu ıslatan günahları
İnanmadım bi' türlü, memleketin toprağı
İlk defa bu kadar acı verdi ilk defa özledim gurbeti
Yani bastığım kaldırım çiçekleri daha mı masum şu sokaktan
Her ayak izinde beni hatırla sen kaldırımın üstündesin hiç yoktan
Buralarda adın da değişmiş öyle mi gerçekten bu çok güzel
Bence de ötekini kirletme çünkü sen senden geçmişsin çoktan
Bak çiçek sen bi' ah çek çakmaklar yanar ortasında maksimin
Ya da ara sokaklarında taksimin öyle kokardım sanki yasemin
Şimdi üstündeki ucuz parfüm karıştı kaç şeytan bedenine
Hatırlar mısın bilmiyorum tombala oynardık şimdiki bedeline
Avuçlarımı ıslatan bu yağmur gözyaşların değil
Mahmur bakışların yerinde keskin çizgiler
Ayıklarken gözlerini benden
Arkamdan bir el yaklaşıp çekti karanlığa dayanamadım
Zaten olacak iş değildi yine de seni sokaklardan ayıramadım

[Nakarat: Sorgu & Kodes Kahra]
Makyajı akmış şehrimin suratını yıkamak ister misin
Tertemiz sabahlarda güneşin tebessümünü özlemez misin?
Hayal edebilir misin bedeninden geçen zaman izlerini
Böylesi var mıydı rüyalarda hatıraların gizlediği?