Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Guus Meeuwis
Altijd op dezelfde plek
Speelt zijn vingers blauw
In de stad een vaste stek
Stem is donker rauw
Vroeger was hij vast in dienst
Bij een grote bank
Hele dag gezeik en meestal stank voor dank
Tot de dag dat hij verzon
Dat hij dit niet langer kon
Ging de straat op en hij zong
Je leeft een keer
Volg je hart en recht je rug
Er is zoveel meer
Wat voorbij is komt niet terug
Wat neem je mee wat laat je achter
Ken geen twijfels meer
Je leeft maar een keer
Nee, de domste was hij niet, studie recht gedaan
Maar hoe hoger dat hij klom, er was niets meer aan
Hij vond de wijsheid in een lied
Veilig leven wil hij niet
Ging de straat op en hij zong
Je leeft een keer
Volg je hart en recht je rug
Er is zoveel meer
Wat voorbij is komt niet terug
Wat neem je mee wat laat je achter
Ken geen twijfels meer
Je leeft maar een keer
Het jaren spelen in de stad
Heeft hem goed gedaan
Weer een ander plan bedacht
Er vandoor gegaan
Hij zingt nu een chanson onder de warme franse zon
En ik mis hem als hij zong
A la vie a la mort
La vie est simple comme bonjours
A la vie a la mort
La musique est pour toujours
Wat neem je mee, wat laat je achter
Ken geen twijfels meer want je leeft maar één keer
A la vie a la mort
La vie est simple comme bonjours
A la vie a la mort
La musique est pour toujours
Wat neem je mee, wat laat je achter
Ken geen twijfels meer want je leeft maar één keer
Wat neem je mee, wat laat je achter
Ken geen twijfels meer want je leeft maar één keer