Jang

[آلبوم پرواز | متن آهنگ «جنگ» از رضا پیشرو، شایان آسفالت، علی اوج]

[قسمت یک: رضا پیشرو]
اینجا هنوز تو گوش مردم صدای بمبه
مُردن زن حامله و ودای نطفه
اینجا هنوز خاطرات جنگ نشده پوستر
گروهک‌های تروریستی در حال رشده
می‌شینم کنار بچه یتیمای ولگرد
اونا هنوز منتظر شهیدای جبهه‌ان
امشبم منِ غریبه‌ام خریدار شمشم
شمشی که حالا تو دل فقیرا یه قبله‌ست
خاطرات جنگ، آش و لاش مَردی
که جسدش شناوره رو فاضلاب زرد
حرفای نگفته توی نامه‌های تلخ
ترس زنای بیوه از سایه‌های مرگ
مِه‌ای که از جنس ابر نیست و گرد و خاکه
یا اون زنی که بچه‌هاشو می‌کُشن وقتی خوابه
شوهرشو می‌کِشن بیرون از رختخوابش و
بعد تجاوز سهمِ اون زن یه طناب داره
آره
حالا دور گردنم یادگارِ جنگه ولی
هر ماه باید تو بدنم جابه‌جا شه ترکش
هر شب کابوس من تو خاطرات و قبره
وقتی زیر شکنجه می‌شدم لایه لایه رنده
هان
من اسلحمو دوست نداشتم هرگز
من جنگیدم و روح نداشتم بعدش
حالا شکایت از خدا تو توانم هستش
اونقدر بد دیدم که تو مرامم مرگه
من همه مهره‌های بدنمو دادم و
هوای همه گشنه‌های جهنم رو دارم
وقتی بسته بودم بدنم و ساعت
ایمان داشتم به وطنم و راهم
وقتی نگهبان از اتاق رفت
رفیقم اومد و جلیقمو باز کرد
داشتیم از ساختمون می‌دوییدیم بیرون
که یه دفعه یکی‌مون داد زد

[قسمت دو: شایان آسفالت]
ای کاش
ای کاش بین تموم کشورا پل بذارن
تو مرزها به جای مین و بمب گُل بکارن
من یه کاش‌گوی امیدوارِ کهنه‌کارم
که در اعماق تاریکی‌هام کلبه دارم
جای اینکه نفت و پول همو بدوشیم
جای اینکه بخندیم و خون همو بنوشیم
به جای اینکه کف گور همو بدوزیم
کاش حلش کنیم و روی همو ببوسیم
این عبارت رو هر کی مَرده میدونه
بدونه که مقصر اصلی پشت صحنه پنهونه
وقت رفاقت و مُشتِ فک شیطونه
وقت عدالت و رشد برگ زیتونه
فکر نکن که منم کاملا عاقلم
حداقلش اینه که با دلم صادقم
حداقلش اینه که بهترم از اونایی
که ظاهرا ظاهرن ولی باطنا قاتلن
مادر از بس جیغ کشید کنار یه گوشه
نشسته، تو می‌شنوی اینو با لال گوشت
که دارن میان تانک‌های دشمن از راه کوچه
از خون شهیدان کشور من لاله پوشه

[قسمت سه: علی اوج]
این ویروس در حال گسترده شدنه
اقتصاد فلجه
برج‌های گنده در حال منفجر شدنه
می‌خوان از گفتن این حقیقت منصرف کننت
نمی‌دونن به چالش کشیدن، قدرتِ هنره
اینا دغدغه نیس
واسه ترسوهای روشن‌فکر مسئله نیس
می‌زنن کانال بعدی و میدن به هم دیس
فقط به انتخابات یا عکسِ سیستمی
نشون‌دهنده‌ی اینه که فارغ از ایده‌این
شما که مقابل ظلم اونا ساکتین
ولی واسه کوبیدن هم‌وطنا پایه‌این
بهتره از خودتون شروع کنین، باشین واقعی
دیگه نمی‌خوریم گول
دیگه با جهل بشریت هیچ‌کدوم‌تون نمی‌کنین سود
ما نسل‌های جدیدیم
با یه ایده تازه نیستیم
هم نظر پدرا تو انقلاب سابق
زن و مرد برابرند
احتراما واجبه
حمایت مردمم واس استعدادا لازمه
پس جای اینکه کف گور همو بدوزیم
کاش حلش کنیم و روی همو ببوسیم