Intro

Ζώντας στο τσίρκο που κάποιοι ονομάσαν κοινωνία
Το ρόλο του ακροβάτη μου δώσανε να έχω
Έπρεπε να περπατάω στο σκοινί χωρίς φοβία
Και μου επιβεβαιώσαν πως δε πρόκειται να πέσω

Και έτσι εγώ χαμογελώ όταν διάλεξα αυτό το δρόμο
Μπροστά σας τώρα ήρθα για τη πρώτη μου παράσταση
Δε ξέρω να ισορροπώ καλά μα με το χρόνο
Έμαθα να κάνω όλες τις ανάγκες μου κατάχρηση

Πάντα στην άρνηση μα δεν είχα άλλη επιλογή
Χίλιές φορές το σκοινί αντί για τα λιοντάρια
Καλύτερα στο πάτο και με μία καρδιά καλή
Παρά να ξεπουλάω τα πάντα γύρω μου για τα φράγκα

Μου είπαν να χαμογελάω αυτό θέλει να βλέπει ο κόσμος
Δε με ρώτησαν ποτέ αν γαμιόταν η ψυχή μου
Δε με ρώτησαν ποτέ «Ρε ακροβάτη νιώθεις μόνος»
Ήμουν πάντα στην απέξω μα δεν έσβησε η φωνή μου

Και τώρα καθιστός στο σκοινί που μου χαρίσαν
Τη στολή μου φοράω και αρχίζω τη παράσταση
Να δώσω το καλύτερο εαυτό σε αυτούς που αξίζαν
Μα καταβάθος μου άρεσε όλη αυτή η κατάσταση

.Και έτσι 10 φιγούρες έχω ετοιμάσει για σας
Με κάναν να τις φτιάξω οι τριγύρω καταστάσεις
Κλείστε τα μάτια τώρα και τα ακουστικά στα αυτιά
Έτσι δε με έκαναν τα λόγια αλλά οι πράξεις

Δυό κουβέντες τελευταίες από τη καρδιά αυτού του παιδιού
Που σε κάνει να γελάς και όταν δεν είναι καλά ναι
Μη δένεσαι με ανθρώπους είναι η πηγή του κακού
Όλα είναι στο μυαλό και όλα σε αυτό γυρνάνε